ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 3 χρόνια ειμαι με ενα πολυ ιδιαίτερο και τρυφερό αντρα που μας εδεσε μια φιλία. Ειμαστε και οι δυο λιγο πριν τα 30. Με τον καιρό η φιλία και οι φιλικές εξομολογήσεις οδήγησαν σε μια παράξενη έλξη. Περασα 2 χρόνια παρα πολυ ομορφα δυστυχως με τον καιρο ομως νιωθω οτι δεν ειμαι πια καθολου ερωτευμενη μαζι του κι αυτο με πικραινει γιατι τον αγαπω βαθια χωρις ομως να "μιλαει" η σαρκα. Για να ειμαι ειλικρηνης ποτε δεν τον θεωρησα ομορφο ομως μεσα απο τη φιλια μας ενιωσα μια ελξη γι αυτον που οδηγησε σε αγαπη. Δυστυχως τον τελευταιο καιρο δεν θελω να συνευρισκομαι ερωτικα μαζι του αλλα περιοριζομαι σε φιλια και αγκαλιες τις οποιες και λατρευω. Υποφερω γιατι θα ηθελα να μπορεσω να τον ερωτευτω ξανα. Εκεινος με λατρευει γιατι ειμαι η πρωτη ουσιαστικη του σχεση, ετσι ετυχε. Μου εχει δηλωσει οτι δεν μπορει να ζησει χωρις εμενα και αυτο με τρομαζει απιστευτα. Τον αγαπαω πολυ για να τον βυθισω στη θλιψη. Πραγματικα εχω φρασει σε αδιεξοδο. Τι να κανω; Ειναι ο ανθρωπος μου αλλα οχι σεξουαλικα. Ειναι συνοδοιπορος αλλα δεν μπορω να τον δω πλεον ομορφο. Ξαφνικα ολα με ενοχλουν στην εξωτερικη του εμφανιση ενω παλια τα εβλεπα χαριτωμενα. Λυπαμαι πολυ αγαπη μου. Δε μπορω να στο πω, δεν βγαινουν οι λεξεις. Σαγαπω και θα σαγαπω για παντα...Δεν μου χει ξανασυμβει αυτο. Καλημερα...