ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξέρω δυο ανθρώπους που έχουν ίδια συμπεριφορά, πριν δυο χρόνια κανόνισα να γνωριστούνε γιατί είναι και οι δυο μόνοι αλλά δεν άρεσε ο ένας στον άλλο. Με τον άντρα είμαστε συνάδερφοι η κοπέλα είναι αδερφή μιας φίλης. Αυτόν τον ξέρω σχεδόν 8 χρόνια ενώ εκείνη περισσότερο. Είναι συνέχεια μέσα στη μαυρίλα και οι δυο, περιμένουν πότε θα ακούσουν κάτι άσχημο για να στο πούνε. Μόνο για την κρίση μιλάνε και για απάτες, για κέρατα και αδικίες και συγγενείς που δεν ενδιαφέρονται. Ακριβώς με τα ίδια πράγματα είναι κολλημένοι και οι δυο, τώρα που μερικοί φεύγουν για διακοπές αυτοί κλαίγονται που θα μείνουν στο σπίτι και τα λένε σε εμάς που θα μείνουμε και εμείς στο σπίτι και δουλειά. Η κοπέλα συνέχεια λέει ότι όλοι οι άντρες την πετάνε σαν στυμμένη λεμονόκουπα και ότι δεν υπάρχει ούτε ένας καλός και καμία υγιής σχέση, ενώ οι γονείς της έχουν πολύ καλή σχέση και η αδερφή της το ίδιο. Λέει ότι οι άντρες ψάχνουν μοντέλα, αφού έχει δίπλα της παραδείγματα ότι δεν είναι έτσι. Ο άντρας λέει ότι οι γυναίκες κερατώνουν και θέλουν πλούσιους με μούσια, ενώ στη δουλειά καμία δεν έχει πλούσιο με μούσια . Του είχα πει μια φορά ότι οι γυναίκες στην ηλικία του δεν ψάχνουν για μουσάτους, δεν ξέρω προσωπικά καμία 40 φεύγα μπορεί να υπάρχουν αλλά στις πιο μικρές ηλικίες. Κάνω λάθος; Σήμερα πήγα στη φίλη μου και ήταν η αδερφή της εκεί, είπα ψέματα ότι έχω δουλειά για να φύγω γρήγορα. Πως την αντέχει μένουν στην ίδια πολυκατοικία εγώ θα είχα τρελαθεί. Είπε ότι οι άντρες δεν θέλουν σοβαρές κοπέλες και η αδερφή της με κοίταξε χωρίς να πει τίποτε. Όσες έχουν άντρα δεν είναι σοβαρές; Τι να πω όσους ξέρω που έχουν καλές σχέσεις σοβαροί άνθρωποι είναι, δεν μπορώ να καταλάβω αυτοί οι δυο είναι ο χαρακτήρας τους ή μπορούν να γίνουν φυσιολογικοί άνθρωποι; Γίνεται να αλλάξουν να μην είναι παράλογοι και να μην πρήζουν τους άλλους; Κρίμα που δεν συμπάθησε ο ένας τον άλλον θα είχαμε την ησυχία μας και αυτοί θα τα λέγανε ο ένας στον άλλον.