Μπορω να φανταστω πώς νιωθεις... Πρεπει να πιεστεις λιγο και να ανασυνταξεις τις δυναμεις σου για το καλο σου!Η διαγραφη φοιτητων δεν νομιζω οτι υφισταται καν. Στην αρχη φανταζει δυσκολο ,αλλα δεν ειναι ετσι! Ξεκινα σιγα σιγα να διαβαζεις,λιγο λιγο,μιση ωρα,μια ωρα , δυο ωρες, ο,τι καλυτερο μπορεις μεχρι να αρχισεις να συνηθιζεις παλι τη διαδικασια του διαβασματος!Δεν ειναι τοσο τραγικη η κατασταση οσο τη βλεπεις,θελει επιμονη,υπομονη και πιστη ουτε σε πηραν τα χρονια. Ασε το αυτομαστιγωμα στην ακρη,δεν ωφελει! Πολλοι εχουν βρεθει και βρισκονται στη θεση σου! Στο τελος θα δεις ποσο σε αλλαζει ολη αυτη η διαδικασια προς το καλο!Απλα προχωρα...
18.9.2016 | 16:22
Απανταχού φοιτητές, βοήθεια!
Έχω χάσει τόσο τη μπάλα με τη σχολή, που βλέπω τη διαγραφή στα 6 έτη να έρχεται κατά πάνω μου. Και αντί αυτό να με κινητοποιεί, με βυθίζει σε ακόμα μεγαλύτερη απραγία. Αισθάνομαι μετά από 3 χρόνια χωρίς διάβασμα, πως δεν έχω τη δυνατότητα πια να βγάλω οποιοδήποτε σύγγραμμα, να οργανωθώ και να βάλω επιτέλους τη ζωή μου σε τάξη. Έχω πέσει σε μια λούπα και δεν ξέρω πώς να βγω, πώς να αλλάξω την αυτοκαταστροφική μου καθημερινότητα· γιατί δεν πέρασα τα χρόνια αυτά γνωρίζοντας ανθρώπους, αποκτώντας ενδιαφέροντα, διαβάζοντας ή αναπτύσσοντας με οποιονδήποτε τρόπο την προσωπικότητά μου. Τα πέρασα μέσα σε ένα δωμάτιο, προτιμώντας την ασφάλεια του σπιτιού μου από την αντιμετώπιση της αποτυχημένης μου φοιτητικής ζωής. Και τώρα καλούμαι να πάρω μια βαθιά ανάσα και να κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να τελειώσω -αρχίσω μάλλον- μια σχολή που πάλεψα με όλες μου τις δυνάμεις να μπω. Κι ακόμα στο δωμάτιό μου είμαι.
1
