ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η διαπίστωση που κάνει η παραπάνω εξομολόγηση είναι απίστευτης κοινωνιολογικής αξίας: ο κόσμος είναι καταπιεσμενος όσο δεν πάει. Δεν λεω ότι όλοι καυλωνουν με κατρουλα και κλανιές, αλλά πως όλοι έχουν σπρώξει στό πίσω μέρος του μυαλού τους ιδέες και απορίες που τους γέννησε κάποια στιγμή το σώμα τους, αλλά θεώρησαν λάθος (αμαρτία? Κοινωνικά μη αποδεκτο?) να τις εκφράσουν. Για κάποιον λόγο οι περισσότεροι πιστεύουμε πώς ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ σκεφτόμαστε τέτοια μοιάσματα!Κι όταν κάποιος σου δίνει βήμα να πεις ο,τι θες χωρίς επιπτώσεις, εσύ θες να εκφράσεις αυτό που σε τρώει και το κοινωνικό προσωπείο σου δεν σου επιτρέπει. Ωραίο εργοστάσιο νευρώσεων έχουμε στήσει δηλαδή!Υ.Γ.: Και για να κανω την αρχή σαν άλλος Θοδωρος Ανδρεάδης Συγκελάκης: έχω κατουρησει στο μπάνιο, πέρα από τη σχέση μου γουστάρω να αυτοϊκανοποιούμαι, θέλω να καθίσει μια γυναίκα στα μούτρα μου και έχω κάνει τρίο με ένα φιλαράκι και μια τύπισσα. Αλήθεια, για πόσες/ους μπαίνω και στο ποστ των εμμετικών ανδρών?