ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.2.2019 | 17:00

Απελπισία;

Είμαι 23, φέτος τελείωσα πολιτικές επιστήμες και άρχισα να ψάχνομαι για κάποιο μεταπτυχιακό. Από όταν μπήκα στη σχολή ήξερα ότι οι επαγγελματικές διέξοδοι είναι ελάχιστες και δεν είχα ψευδαισθήσεις ότι μόλις τελειώσω θα με περιμένει κάποια "μεγάλη" δουλειά, αλλά πάντα πίστευα ότι ίσως με κάποιο μεταπτυχιακό ή με λίγη τύχη κάτι θα μπορούσα να κάνω. Δεν ήθελα να ξαναδώσω πανελλήνιες για να μπω σε μία σχολή με περισσότερες προοπτικές ούτε με ενδιαφέρει τώρα να δώσω κατατακτήριες σε κάποια άλλη σχολή γιατί θα πρέπει να σπουδάζω για τουλάχιστον άλλα 4 χρόνια. Ποτέ δεν ήμουν από τους κορυφαίους στη σχολή μου, που αναρτούσαν επιστημονικές δημοσιεύσεις και είχαν μέσο όσο πάνω από 9, αλλά ούτε και ήμουν από αυτούς που πασάλειψαν πέντε βιβλία και πήραν το πτυχίο κουτσά στραβά (με ένα αξιοπρεπές 8 το πήρα το πτυχίο). Αυτό το αναφέρω για να τονιστεί ότι δεν είμαι από αυτούς που είναι ειδήμονες στον τομέα τους, υπεραγαπούν αυτό που κάνουν και γι αυτό θα το κυνηγήσουν και θα βρουν εν τέλει την δουλειά των "ονείρων" τους, όπως συνηθίζουν να λένε "αν το αγαπάς αυτό που κάνεις και είσαι ο καλύτερος θα πετύχεις" (δεν ξέρω κατά πόσον ισχύει αυτό, λόγια του αέρα περισσότερο μου φαίνονται απλά για να δίνουν ελπίδες). Όχι, εγώ δεν είμαι σε αυτήν την κατηγορία, εγώ απλά αν έβρισκα κάτι στον τομέα μου (π.χ. καμιά θεσούλα σε κάποια εταιρία δημοσκοπήσεων ή σε κάποιο κανάλι ή ειδησεογραφικό μπλογκ ή σε κάποια ΜΚΟ) ευχαριστημένος θα ήμουν. Μετά από έρευνα διαπίστωσα ότι ακόμη και με μεταπτυχιακό, ως πολιτικός επιστήμονας - πολιτικός αναλυτής, πάλι δεν αυξάνονται σημαντικά οι προοπτικές μου στην αγορά εργασίας. Το μόνο μεταπτυχιακό που έχει αρκετές προοπτικές είναι στην Πάντειο στον τομέα της εγκληματολογίας, ωστόσο ούτε αυτό ρεαλιστικά μπορώ να το κυνηγήσω καθώς προκύπτουν οι εξής δύο δυσκολίες. Πρώτον, ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, για να καταλάβετε για 15 θέσεις ετησίως γίνονται γύρω στις 200 αιτήσεις (όπως είπα πιο πριν δεν είμαι κορυφή στον κλάδο μου ούτε αγαπάω τόσο πολύ το αντικείμενό μου, απλά το βρίσκω ενδιαφέρον και σίγουρα υπάρχουν 15 τουλάχιστον καλύτεροι από εμένα που θα καλύψουν τις θέσεις) και δεύτερον μένω θεσ/νικη και είναι στην Αθήνα, οπότε δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να μετακινηθώ εκεί εκτός αν έβρισκα μία δουλειά στην Αθήνα εκ των προτέρων για να μπορώ να συντηρώ τον εαυτό μου. Συνεπώς εξ ου και ο τίτλος "Απελπισία", δεν ξέρω τι να κάνω, έχω βρεθεί σε αδιέξοδο, όσες φορές κοιτάζω αγγελίες κτλπ δεν έχω δει ούτε μία φορά κάποια θέση σχετική με το αντικείμενό μου, το μεταπτυχιακό δεν πιστεύω ότι θα βοηθήσει καθόλου, αλλά παρ' όλα αυτά θα κάνω ένα απλά για να υπάρχει στην άκρη. Είναι κανείς από εσάς πολιτικός επιστήμονας ή ξέρετε κανέναν που να έχει βρει δουλειά στον τομέα του; Τι κάνουν οι απόφοιτοι πολιτικών επιστημών σήμερα (η σχολή μου μόνο στο Αριστοτέλειο δέχεται κάθε χρόνο κοντά στα 200 άτομα);Τέλος πάντων, δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον, πάντως το παρόν είναι απελπιστικό και γι αυτό ήθελα να τα γράψω αυτά για να διοχετεύσω κάπου την απογοήτευσή μου, κάθε συμβουλή θα είναι ευπρόσδεκτη.
3
 
 
 
 
σχόλια
Ενώ δηλαδή με το μεταπτυχιακό του Παντείου ανοίγουν οι πόρτες διάπλατα ;και που στον τομέα της εγκληματολογίας που και αυτός είναι ανύπαρκτος στην Ελλάδα. Πάντως αν θέλεις εγκληματολογία γράψου στο ανοικτό πανεπιστήμιο έχει πρόγραμμα εξίσου καλό αλλά δε νομίζω πως θα σου αποφέρει δουλειά η εγκληματολογία γενικότερα.
Scroll to top icon