ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απλά.... Μόνη χωρις σχέση, με λιγους φίλους, με δουλεια και μονογονεική οικογενεια. Μοναξία, φόβος για το μέλλον και άσχημες σκέψεις ότι ολα θα γινουν χειρότερα. Απλά... Μέρες με σκέψεις οτι όλα καλά θα πανε, ακόμα και χωρίς να βρω κάποιον ανθρωπο , περνάω καλα. Απλά.. Στιγμές που μου αρεσει η μονάξια μου και την δέχομαι .Απλά... Στιγμές που με πιανει απελπισία γιατι δεν ξέρω τι να κανω να αλλαξω την ηδη υπαρχουσα κατασταση. Απλά ... Με χρόνια ψυχοθεραπεια , που με εμαθε να δεχομαι αυτα που νιωθω, να μην πεφτω στον βούρκο, να σηκωνομαι στις αναποδιες, να μπορω να βάλω το μυαλο μου σε τάξη. Απλά... Με στιγμές φόβου οτι τίποτα δεν θα αλλάξει. Απλά... Με προσδοκίες που δεν εκπληρωθηκαν ποτέ. Και με τυψεις , για το τι θα μπορουσα να ειχα κάνει διαφορετικό όλα αυτα τα χρόνια. Απλά... Μεγαλωνοντας απο την οικογενεια και απο την κοινωνια οτι μονη μου δεν αξίζω , παρα μονο αν είμαι σε σχέση. Απλά... Φοβαμαι και νιωθω δυνατη ταυτοχρονα. Και με απορια πως γινεται αυτο ?Απλά... Να μην ξεχνώ οτι ειμαι η δημιουργος της πραγματικότητας μου . Να αποδεχτω την θλιψη για οτι πίστευα οτι θα εχω μεχρι τωρα και δεν εγινε.Απλά.. Να βγω απο το pause που ειμαι τα τελευταια χρονια. Και να πατησω το play. Δεν ξέρω ακομα πως να το κανω....