ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ετσι νοιωθω.Γελοια.Δεν υπαρχει αλλη λεξη να περιγραψω αυτο που αισθανομαι.Μετα απο 9 μηνες σχεσης(λιγος χρονος αλλα τοσες αναμνησεις) ηρθε ο χωρισμος.Ετσι,ξαφνικα.Απλα δεν μπορουσε αλλο.Αλλα με αγαπαει.Το ξερω,το εννοει.Ηξερα οτι θα ηταν δυσκολο απο την αρχη,αλλα ρισκαρα.Και τον αγαπησα κι εγω πολυ.Απλα δεν μπορεσε να με ερωτευθει για διαφορους λογους,ο κυριοτερος η ηλικια.Τωρα μετα απο μερικες εβδομαδες υπαρχει μια νεα γυναικα στη ζωη του,μεγαλυτερη απο μενα,στην ηλικια που πρεπει να ειναι.Και ειναι καψουρης.Κλαιει για χαρη της.Εκεινος που δεν κλαιει ποτε.Κι εγω;Παλεψα τοσο πολυ η γελοια πιστευοντας πως θα μπορουσε να με ερωτευτει.Με αγαπησε.Το ξερω!Αλλα δεν μου ειναι αρκετο!Εγω ηθελα να ειναι μαζι μου.Κι οχι καψουρης με καποια αλλη.Νοιωθω πιο γελοια απο ποτε.Ελεγα οτι θα ειμαι ευτυχισμενη που θα τον δω ευτυχισμενο με καποια αλλη.Αλλα δεν μπορω!Αρνουμαι!Ειμαι ακομα τοσο ερωτευμενη!!!Και τι δε θα δινα να γυριζε πισω!!!!!!!Σε αγαπαω!Κι ας μην τα καταφεραμε...