ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πως πρέπει να αντιδράς όταν ξέρεις ότι ο άνθρωπος με τον οποίο εισαι τόσο ερωτευμένη δεν είναι? Πρεπει να το αποδεχτεις κ να προσπαθησεις να προχωρησεις? Πρεπει να προσπαθησεις να τον κατακτησεις? Τι γινεται όταν σ εχει μεσα στην αγκαλια του και ξερεις ότι απλα δεν είναι ερωτευμενος, οσο κ να το πιστευεις λιγο εκεινη την στιγμη? Πως τον αφηνεις? Δεν γινεται να τον αφησεις. Ή γινεται? Δεν εχω ιδεα. Δεν μπορω να σκεφτω ότι απλα θα σε αφησω να μου φυγεις. Θελω να με εχεις μεσα στην αγκαλια σου κ ας μην με θες όπως κ εγω. Ποσο λυπητερο. Τι περιεργο πραγμα όμως ε? ένα χαμογελο, ένα βλέμμα, ένα χαδι, να επηρεαζουν τοσο πολύ το μεσα σου? Να εχουν τετοια δυναμη πανω σου. Να σου κανουν ανω κατω το μυαλο-κοσμο-στομαχι-καρδια. Και από την άλλη μερια να μην γινεται απλα τιποτα. Δηλαδη όταν με κοιτας, όταν σου χαμογελαω, όταν σε αγγίζω… δεν νιωθεις? Πως γίνεται? Τα νιώθω όλα εγω κ για τους δυο μας? Μακάρι να μπορούσες να νιώσεις όπως νιωθω όταν χαμογελας. Χαμογέλα μου κ ας μην με θες. Απλα χαμογέλα μου.