14.2.2014 | 01:59
Απλά κάποια πράγματα δεν γίνονται ποτέ...
Πριν δύο χρόνια δε με άφηνες να σε πλησιάσω, έτρεχες μακριά λες και ήμουν κάποιο τέρας. Βρισκόμαστε ξανά μετά από τόσο καιρό, τυχαία, μου ζητάς συγγνώμη, λες πως το μετάνιωσες και πως νιώθεις ηλίθια γι' αυτό που έκανες. Κάθομαι μέσα στη βροχή μαζί σου επειδή εσύ το θέλησες και ήταν κάτι που το ονειρευόμουν από τότε ακόμα... Μιλάμε για τις ζωές μας και επιτέλους μου δίνεις την ευκαιρία να σε γνωρίσω. Πέφτεις στην αγκαλιά μου και νιώθω χαρούμενος για πρώτη φορά στη ζωή μου. Και 2 μέρες μετά, εκεί που είμαι έτοιμος να σε ψάξω και πάλι, την πέφτεις σε έναν από τους φίλους μου και για άλλη μια φορά σε μισώ όσο τίποτε άλλο. Προσπάθησες να βγάλεις αυτό που ένιωθα τότε για 'σένα για να ικανοποιήσεις τον εγωισμό σου. Όσο κι' αν σ' αγαπάω μέσα μου κορόιδο δεν πρόκειται να γίνω. Και πάλι πίσω στην ρουτίνα και την κυνικότητα. Σε ευχαριστώ που γύρισες για να με κάνεις ακόμα πιο αναίσθητο από πριν Εύα. Εύχομαι να το δεις, θα ξανασυναντηθούμε κάποια στιγμή σίγουρα...