8.5.2015 | 14:25
Απλά κάπου να τα πω,γιατί δεν θέλω να ταλαιπωρώ τους φίλους-ες μου με τα δικά μου....
Ήμουν κάπου στα 18 όταν ανακάλυψα την ορθοστατική υπόταση.Ναι,εντάξει.Δεν είναι κάτι σοβαρό,αλλά η αντιμετώπιση της οικογένειας μου κατά καιρούς πάνω σε αυτό το θέμα ήταν λες και έκανα μεγάλο κακό!Δεν ξεχνώ εκείνη την πρώτη φορά.Είχα βρει δουλειά ως προωθήτρια προιόντων σε σούπερ μάρκετ.Είχα χαρεί που είχα βρει αυτή την δουλειά.Οι οδηγίες βέβαια απο τα αφεντικά μου ήταν "θα στέκεσαι όρθια σε εκείνο το σημείο χωρίς να πηγαίνεις πέρα δώθε",πράγμα δύσκολο για εμένα μέχρι τότε,γιατί ποτέ δεν το είχα κάνει.Ούτε που κατάλαβα πως βρέθηκα στο νοσοκομείο.Λιποθύμισα μου είπανε και χτύπησα άσχημα το χέρι μου εκείνη την ώρα.Ορθοστατική υπόταση μου είπε ο γιατρός και να μην ξανακάνω εργασία που θα χρειάζεται να είμαι όρθια και να μην κουνιέμαι καθόλου.Δεν είχε έρθει όμως κανείς από την οικογένεια μου.Όταν γύρισα σπίτι το τι άκουσα δεν λέγεται! Πως τους ξεφτύλισα γιατί είχανε πει σε συγγενείς ότι πλέον εργάζομαι κανονικά και τώρα να τους πούμε τι,πως είμαι τόσο άχρηστη που ούτε μια απλή δουλειά δεν μπορώ να κάνω και όταν τους ανέφερα την ορθοστατική πίεση μου είπαν ότι είναι απλά δικαιολογίες!Εμπάς περιπτώση,δεν μπορώ να πω ότι από παιδί περνούσα καλά μαζί τους και πήγα να μείνω στην γιαγιά μου μέχρι να βρω δουλειά.Και τα κατάφερα ευτυχώς σύντομα.Βρήκα δουλειά ως ταμίας αυτή την φορά ,άρα καθισμένη ,οπότε μέχρι και τώρα δεν είχα ποτέ θέμα με την ορθοστατική πίεση σε ότι αφορά την δουλειά,αν και γενικά έχω λιποθυμήσει ακόμα και μέσα στο λεωφορείο όταν έχω σταθεί όρθια και δεν υπάρχει κάθισμα κενό.Πριν 6 χρόνια παντρεύοταν η αδελφή μου και επειδή οι γονείς μου είναι του τι δείχνουν προς τον κόσμο όπως ίσως να καταλάβατε,δεν τους ένοιαζε καθόλου το ιατρικό μου ζήτημα και θέλησαν να σταθώ όρθια δίπλα στην αδελφή μου στην διάρκεια του γάμου της.Στάθηκα....αλλά για λίγο....το μόνο που ξέρω είναι ότι σύμφωνα με όλο μου το σόι χάλασα την ευτυχισμένη στιγμή της αδελφής μου επειδή λιποθύμησα.Και η αδελφή μου έχει να μου μιλήσει σαν αδελφή από τότε.Μιλάμε και λέμε μόνο τα τυπικά.Στην βάφτιση του παιδιού της δεν με ήθελε,γιατί ήθελε να σταθούμε όρθιοι γύρω γύρω και αν ήταν έλεγε να το χαλάσω και αυτό καλύτερα να μην πήγαινα καθολου....ούτε που έχω δει το ανίψι μου η αλήθεια είναι....κάθε φορά που της τηλεφωνώ και την ρωτάω αν μπορώ να περάσω μου λέει όχι.Και τώρα ....παντρέυεται ο αδελφός μου....και μου τηλεφωνησαν και ζητάνε πάλι το ίδιο...να πάω να σταθώ δίπλα του για το καταραμένο τι θα πει ο κόσμος! Ακόμα δεν μάθανε....Δεν ξέρω τι να κάνω....είμαι σίγουρη ότι θα λιποθυμίσω πάλι και είμαι σίγουρη για τον τρόπο που θα με αντιμετωπίσουν μετά.....