ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λείπω σχεδόν όλη μέρα απο το σπίτι, δουλεύω όσες περισσότερες ώρες μπορώ ώστε να κρατάω το μυαλό μου απασχολημένο αλλά και για να μην είμαι σε ένα σπίτι άδειο ξέρωντας οτι δεν θα έρθει κανείς να με δει και κυρίως αυτός, γίνομαι όμορφη και βγαίνω έξω για να τραβήξω τα αντρικά βλέμματα ώστε να νιώσω οτι ''περνάει η μπογιά μου'' και σε άλλους άνδρες, όποτε έχω ελεύθερο χρόνο κάθομαι μπροστά στο λαπτοπ και παρακολουθώ σειρές ή ταινίες χωρίς να περιμένω να χτυπήσει το κινητό μου, κοιμάμαι νωρίς άρα ξυπνάω και νωρίς αφού δεν ξημεροβραδιάζομαι περιμένοντας μήνυμά του ή να συνομιλάμε (του ήταν πιο εύκολο να ανταλλάσει μηνύματα, παρά να μιλάμε πρόσωπο με πρόσωπο!). Κάποιες φορές κοιτάω το άδειο μου σπίτι και τον φαντάζομαι στην θέση που καθόταν πάντα και να καπνίζει ένα τσιγάρο....Να ξέρει οτι είμαι τρελή για αυτόν αλλά να μην με θέλει και τόσο, να έχουμε πόσες μέρες να μιλήσουμε αφού τα τελευταία μηνύματά μου έμειναν αναπάντητα και έτσι περίμενα μήπως στείλει αυτός κάτι, αλλά αφού δεν έχει στείλει σημαίνει οτι δεν του λείπω και τόσο, σωστά;Μπορεί να έχει γνωρίσει και κάποια άλλη και να περνάει όμορφα μαζί της, ποιος ξέρει;Δεν μπορώ να νιώσω όμορφα, δεν νομίζω οτι θα βρω ποτέ κανέναν άλλον που να αισθάνομαι όπως αισθάνθηκα/αισθάνομαι για αυτόν, φυσικά κανένας δεν θα τον φτάνει και ούτε θα ζήσω μαζί του τις στιγμές που έζησα με αυτόν... Αλλά λείπει και πονάει πολύ...Και μην πείτε, πως χρειάζεται υπομονή και πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και πως θα περάσει και άλλες τέτοιες εξυπνάδες, επειδή τίποτα δεν θα περάσει...