31.12.2012 | 13:43
...Απλά να ξέρεις πως δεν μπορώ να περιμένω το ανέφικτο
...όταν έφυγες,έκλαψα αρκετά. Ήσουν η ομορφιά μου, ήθελα να σου δώσω τόσα πολλά, να σου δώσω ό,τι περνούσε από το χέρι μου, να σου δώσω εμένα. Τώρα 3 μήνες μετά, γνώρισα κάποια και μου αρέσει αρκετά ώστε να ευχηθώ το 2013 να την έχει μέσα. Το ξέρεις,πως αν ήμασταν ακόμη μαζί, δεν θα ήθελα να φύγω. Πόσο χαζό να σου γράφω εδώ ,μιας και δεν τα διαβάζεις. Ώρες ώρες η απουσία σου καταφέρνει να με χαλάσει αρκετά, να με κάνει να σου γράφω ακόμη, αυτό το καημένο το χαρτί στόμα να χε να μιλήσει...Πόσο όμορφη ήσουν στα μάτια μου. Κανε μου μια χάρη,φύγε εντελώς από το μυαλό μου για να αφιερωθώ στο ''καινούργιο'' μου που φαντάζει γλυκό και τόσο εδιαφέρον.Λυπάμαι για την κατάληξη του ''εμείς'' μας, μα δεν ξέρω καν αν με θυμάσαι ή με διέγραψες από την μνήμη σου...η ζωή προχωρά, εύχομαι να σαι καλά και γερή (και να χεις καταφερει να μετακομισεις τελικα στη Θεσσαλονικη,μιας και ήθελες να φύγεις από εκεί-απλά ας μην σε πετύχω) και αν με θυμάσαι...ας θυμάσαι μονάχα τον τρόπο που σου ψέλλιζα το ''ομορφιά μου''...Αντίο.
