ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...για το πολυ τετριμμενο θεμα...τις πανελληνιες!Ο νεος μου αγωνας αρχισε απο περισυ, οταν πρωτο αρχισα φορντιστηριο στη 2α λυκειου.Απο τοτε εχουν αλλαξει πολλα πραγματα, στην προσωπικη μου ζωη, στην ψυχικη μου ηρεμια, στις σχεσεις μου με τον συνανθρωπο...απλα αισθανομαι καθημερινα ενα τεραστιο αγχος να βαραινει το στηθος μου..να με κυριευει.Και φυσικα σε αυτο "βοηθα"και το καθημερινο ωραριο του φροντιστηριου. Γενικα εχω παρατηρησει οτι τα φροντιστηρια πιεζουν υπεβολικα τους μαθητες...τους εφοδιαζουν με ενα καρο σημειωσεις να μαθουν απεξω παπαγαλία σε μια μερα.... στο τελος αφιερωνω ολη την μερα στο να απομμημονευω ολα αυτα, που δε μου μενει και πολυς χρονος για τον εαυτο μου! Για να πω την αληθεια, σχεδον τιποτα (εκουσια αποφασισω να διαθεσω λιγο απο τον χρονο μου γι αυτη την εξομολογηση, γιατι το εχω αναγκη)Παραλληλα, εχω να αντιμετωπισω το κλιμα που επικρατει στο σχολειο μου. Συγκεκριμενα, στην κατευθυνση ειναι μια μεριδα κοριτσιων (3-4) που νομιζει οτι ειναι ανωτερη απο τους αλλους και οτι εχουν το δικαιωμα να....μονοπωλουν συνεχεια το ενδιαφερον των καθηγητων. Ειδικα ενα κοριτσι, επειδη θελει να περασει νομικη (που και καλα ειναι η ανωτατη παντων των σχολων) συνεχεια πεταγεται στο μαθημα για να πει την απαντηση, χωρις να αφηνει περιθωριο στους αλλους (και σε μενα)να σκεφτουν. Επισης, ειδικα με εναν συγκεκριμενο καθηγητη, ολα τα κοριτσια της ταξης μου εχουν φαει ΤΕΡΑΣΤΙΟ κολλημα. Τοσο κολλημα, που σταματαμε τη ροη του μαθηματος για του ρωτησει καποια τη γνωμη του για το τι χρωμα να βαψει τα νυχια της και τι σχεδια να κανει! Για να μην εκφραστω χυδαιως, θα πω απλα οτι αυτα τα θεωρω καραγκιοζιλικια. Υπαρχει ακομα και η περιπτωση να τον αγκαλιαζουν και να τον φιλανε, σαν να τον εχουν θεο τους. Δε θα μπορουσε να ελειπε και ο ανταγωνισμος που επιδεικνυουν απεναντι σε ο,τι παει να " παρει τη θεση τους"!Ολα αυτα δεν επιδρουν ωφελιμα στη ψυχολογια μου. Και σε συνδυασμο με το οτι ειμαι παντα κουρασμενη, με μαυρους κυκλους κατω απο τα ματια, με κανουν κομματια. Το μυαλο μου αδυνατει να συγκεντρωθει ευκολα. Χρειαζομαι υπνο. Αλλα, παρολα αυτα, πιεζομαι και βγαζω την υλη.Ειναι και οι τελευταιοι μηνες...που τα πραγματα δυσκολευουν περισσοτερο , και η υστερια των φροντιστηριων αφινιαζει...αλλα δεν αντεχω αλλο(αν εχω ορεξη μπορει συνεχισω αργοτερα...)