ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε πηρα τηλ την προηγουμενη εβδομαδα κ δεν το σηκωσες. Δεν πηρες πισω. Χθες με ρωτησες τι κανω, σου ειπα με τροπο οτι δε με πηρες ποτε πισω, μου ειπες οτι το ειδες αργα. Δεν εννοουσα εκεινο το βραδυ. Εννοουσα την επομενη μερα η τη μεθεπομενη. Δεν εχει νοημα να στο εξηγησω, δεν εισαι χαζος. Απο την απαντηση σου καταλαβα οτι απλως δεν ηθελες να με παρεις, δεν ηθελες να με ακουσεις. Ειναι τοσο απλο! Μια συνειδητοποιηση τοσο απλη, που καποιες φορες μας ειναι τοσο δυσκολο να την κανουμε. Αυτη τη φορα ηταν ξεκαθαρο μπροστα στα ματια μου. Και δε σε κατηγορω, ειναι δικαιωμα σου. Δικαιωμα σου να μη θες να με ακουσεις, να μη θες να με δεις, να μη με θες ισως καν στη ζωη σου. Στεναχωρο για μενα αλλα δικαιωμα σου εσενα. Δε μπορω να σε κανω να θες, δε μπορω να σου αλλαξω το τι αισθανεσαι, δε μπορω να σε κανω να ξεκολλησεις απο την πρωην σου αν δεν το θελησεις εσυ, δε μπορω να σε κανω να με ερωτευτεις αν δεν εχει γινει ηδη, δε μπορω να σε αναγκασω να θες να με ακουσεις. Μπορω μονο να αλλαξω ο,τι εχει να κανει με μενα. Μπορω να συνειδητοποιησω οτι αυτο που εχουμε δεν ειναι κατι που το θελω πλεον, δεν ειναι κατι που με ανεβαζει, δεν ειναι κατι που μου αξιζει. Ειχα ολη την καλη διαθεση να σε καταλαβω γιατι εχω περασει αντιστοιχο κολλημα και ξερω ποσο δυσκολο ειναι αλλα πλεον κουραστηκα. Και βασικα νιωθω οτι δε με σεβεσαι και δεν εκτιμας το οτι ειμαι κοντα σου με τον τροπο μου. Νιωθω οτι εκλεισε η ιστορια μας και ηρθε η ωρα να κοιταξω τον εαυτο μου. Ενα πραγμα μονο, νομιζω δε θα σταματησω ποτε να σου εχω αδυναμια."Let us forget with generosity those who cannot love us" P.Neruda