ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.11.2014 | 15:11

Από πότε η οικογένεια έγινε θανατική ποινη??

Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου δε με κρατούσε τίποτα σπίτι..ήθελα να βγω να τρέξω να δοκιμάσω να προσπαθήσω να τα δίνω όλα σε κάθε δραστηριότητα..έλεγα τότε σε παρέες μια μαντινάδα που με αντιπροσώπευε πολυ.."τίποτα δε μ'απασχολεί και πράμα δε με νοιάζει..ότι κι αν κόψει η κεφαλή το κάνω κι ας πειράζει.." . Δυστυχώς στην καλύτερη φάση της ζωής μου εκεί που τέλειωσα το σχολείο και είπα τώρα φοιτητιλίκι και μεροκάματο και θα κατακ΄τησω τον κόσμο έχασα τον αδερφό μου σε ενα σφοδρό τροχαίο..μετά η κατηφόρα..σχεδόν αλκοολικός για ενα χρόνο και για ολοκληρο αυτό το χρόνο ντυμένος στα μαύρα..φανταστείτε ενα κοπέλι 17 χρονώ μαυροντυμένο όχι απο επιλογή..είπα όμως να συνεχίσω γιατί και οι δικοι μου σε μένα στηρίζονται..ασχολήθηκα με τις σπουδές μου δουλεύοντας συγχρόνως σε διάφορες δουλειες για τα έξοδά μου..βλέποντας την κατάσταση να αρχίζει να στριμώχνει όμως οικονομικά αποφάσισα να πάω φαντάρος για να "πάρω τη ζωή στα χέρια μου.." κάτι που έκανα καθώς έχοντας υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις μπηκα στα σώματα ασφαλειας..και λέω τώρα προχωράμε μπροστά..κι εκεί ο θεός γελάει...ενώ είμαι μόλις λίγους μήνες στην υπηρεσία σκέφτομαι να ζητήσω απο την κοπέλα μου να με ακολουθήσει να μείνουμε μαζι..και κάπου εκει ξαφνικά χάνω και τη μανα μου μετά απο πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο που ομως πήρε τον κατήφορο πολύ απότομα..και πάλι όμως ζητάω το χέρι της κοπέλας μου απο τον πατέρα της λίγο καιρό μετά και έτσι έρχεται μαζί μου στο νησί που υπηρετώ..Έχοντας λοιπόν περάσει τόσα μέσα στη σύντομη ζωή μου και βλέποντας ότι με τα τωρινά οικονομικά δεδομένα δε πρόκειται να κάνουμε λεφτά αποφάσισα οτι προβλήματα είναι μόνο τα θέματα υγείας..ολα τα άλλα είναι προβληματισμοί..(όπως άκουσα πολύ εύστοχα κάπου)..Οπότε εφόσον υπάρχει αγάπη γιατί να μη κάνουμε μια οικογένεια τώρα που είμαστε ακόμα νέοι κι έχουμε αντοχές??ΟΧΙ ομως!γιατί η καλή μου πλέον θέλει πρώτα να χτίσει σπίτι ..να πάρει κάμπριο..να γυρίσει τον κόσμο..και τελικά να μην εγκλωβίζετε στην οικογένεια...Πότε έγινε η οικογένεια θανατική ποινή??γιατί θεωρούμε δεδομένο ότι οταν καποιος κάνει οικογένεια πρεπει να παραιτηθει απο τον εαυτό του????Ίσως φταίει η οικονομική κρίση ίσως η παγκοσμιοποίηση απο την άποψη ότι "θέλω ότι έχει κι αυτός ο αμερικάνος ηθοποιός." δε ξερω..πάντως καλό είναι να κανουμε όνειρα και ακόμα καλυτερο με την ιδια μας την οικογένεια...\Υ.Γ. Η μαντινάδα που με εκφράζει πλέον είναι "δε τα λυγίζω τα φτερά κι ας με πλαντάξει η μπόρα..τι σήμερο ..τι αύριο τί κι ανε φύγω τώρα.."
 
 
 
 
Scroll to top icon