30.5.2013 | 23:50
από που να αρχίσω;
δεν είμαι καλά. μου φταίνε όλα και τίποτα. όλα είναι στο χέρι μου, τα δύσκολα τα προσπερνω αλλά τα βλέπω, με προβληματιζουν (ο προβληματισμος κραταει κάποιες ώρες και μετα φεύγει αλλά ουσιαστικα δεν φεύγει είναι εκκρεμότητα (αναρωτιέμαι γράφω σωστά την εκκρερομητα; προβληματισμος αλλά δεν γαμιέται ας την γράφω και λάθος (δεν με ξέρετε άλλωστε, αρά..).Με προβληματίζει που δεν έχω διαβάσει όσα βιβλία θα ήθελα γιατι δεν είχα το μυαλο να τα διαβάσω και τώρα που και καλά μπορώ να τα διαβάσω πάλι δεν τα καταφέρνω. Κουράστηκα!!κουράστηκα να μην έχω γκόμενο, κουράστηκα να κάνω κακές σκέψεις τις οποίες δεν εννοώ, με τρομάζουν που τις κάνω και λέω στον εαυτό μου στάματα να κάνεις κακές σκέψεις!θεε μου συγχώρεσε με, τον φοβάμαι το θέο μην με τιμωρήσει. το παλέυω το έχω φτάσει σε καλό σημειο αλλά ακόμα με καίει. δεν έχω βλάψει ποτέ κανένα ειλικρινα. κουράστηκα να αγχώνομαι για το παραμικρο, να προσπαθώ να είμαι συνεπής , αρεστή, να τα έχω καλά με όλους , με κούρασε όχι γιατι δεν τα εννοώ αλλά γιατί δεν βρίσκω την ίδια ανταπόκριση. το έριξα στο ποτό μεγάλη περίοδο της ζωής μου , ευτυχώς το μετρίασα, μια χαρά τώρα ευτυχώς, εγώ που μέχρι τα 29 μου δε ήξερα τι θα πει μεθύσι (τώρα είμαι 33). τεσπα!το μόνο που έυχομαι πια για μένα και ελπίζω να πιάσει είναι να γίνω καλύτερος άνθρωπος, να τα έχω καλά με τον εαυτό μου.εχω πολλά να πω αλλά το σταματάω εδώ, ισως σε κάποια άλλη εξομολόγηση σας πω και άλλα