ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλη τη χρονιά βασανίστηκα εναντια στα θέλω μου, στα πρέπει, στην ωμή πραγματικότητα, έφτασα στα όρια. Μου έφταιγε το σύμπαν, η τύχη μου, τα ρακούν κι όσοι δε με ακούν... Όμως το μεγαλύτερο βάσανο, είναι να ξέρεις ότι φταις εσύ. Κι εγώ το ξέρω. Δεν φταίνε οι άλλοι που είναι δυνατοί, φτες εσύ που είσαι αδύνατος. Δε φταίνε οι άλλοι που προχωράνε, φταις εσύ που είσαι αναποφάσιστος. Δε φταίει η τύχη σου, φταίει που εγκατέλειψες. Πονάει ε; Και ναι ολα δείχνουν να αλλάζουν σιγά σιγά... Ναι πάλι φοβάμαι. Πάλι δε θέλω. Πάω συνειδητά ενάντια στο όνειρό μου. I'm confused. H ζωή μας είναι πολύ ρεαλιστική για μερικές στιγμές μέσα στα σύννεφα. Κι αυτή τη φορά είναι οριστικό, ο χρόνος πια μου κλείνει τις πόρτες. 25 σε ένα βλεφάρισμα. Είναι νωρίς θα μου πείτε. Είναι αργά, σας διαβεβαιώ...