16.11.2013 | 13:32
Απόφαση...
Τεσσερα χρόνια πριν ξεκίνησα μια ελεύθερη σχέση η οποία στην πορεία έγινε πιο ουσιαστική, περισσότερο χρόνο μαζί και καλή επικοινωνία...Εκείνος από την μεριά του όμως αρνιόταν να μπει ολοκληρωτικά σε αυτήν...Προσπάθησα, συζήτησα, διαπραγματευτηκα γιατί πραγματικά πίστευα οτι είναι ένας άνθρωπος που αξίζει και οτι μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι όμορφο (η χημεία μας είναι απίστευτη). Βρήκα πολλές φορές τοίχο, αλλά συνέχισα. Η καθημερινότητα μας ήταν ενός κανονικού ζευγαριού, τα πάντα μαζί, κάθε μέρα μαζί αλλά ποτέ με φίλους και παρέες εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις. Βλέποντας οτι περνάνε τα χρόνια και εκείνος ήταν κατηγορηματικός στο να "φανερωθεί" η σχέση (ο κόσμος το έχει τούμπανο) αποφάσισα να το σταματήσω όλο αυτό.Παράλληλα εμφανίστηκε από το παρελθόν ένας αληθινά μεγάλος έρωτας που πάντα φαντάζει στο μυαλό μας σαν κάτι το ευκολο και το ιδανικο. Από εκείνη τη μέρα, ο ένας έχει εκφράσει όλα τα συναισθήματα που δεν είχαν φανεί τα τεσσερα αυτά χρόνια, δέχεται τα λάθη του και θέλει να αλλάξει και να προσφέρει οτι μου έχει στερήσει με το φόβο να μπει σε μια σχέση.Ο άλλος διεκδικεί διακριτικά. Κι εγώ τι κάνω???