22.8.2014 | 18:37
ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ 2015
Ενας χρόνος ακόμη. Ένας χρόνος και μετά θα ανοίξω τα φτερά μου να πετάξω. Θα είμαι ελεύθερη. Θα παίρνω το αμάξι μου και θα πηγαίνω. Δεν θα γυρνάω μέχρι να βαρεθώ το κακό αλκόολ των καλοκαιριών κλαμπ και την άθλια μουσική τους. Δεν θα γυρνάω μέχρι να μου λέιψει το κρεβάτι μου. Αυτό στο οποίο θα περάσω λίγες ώρες ακόμα ύπνου. Μάλλον πολύ λίγες. Βασανισμένες ώρες ύπνου. Που δεν μπορείς να κλείσεις μάτι, ακόμα κι αν ξυπνάς σε 3 ώρες επειδή είναι αυτή η γαμημένη άσκηση μαθηματικών που ξέρεις οτι μπορεί να λύσεις, είναι αυτό το γαμημένο τεστ που θα καθορίσει τη ζωή σου, είναι οι έρωτες. Που τους πας τους έρωτες? Νομίζει κανείς πως πανελλήνιες σημαίνει μηδέν προσωπική ζωή. Παιδιά μη! Αυτό έκανε το παιδί να αυτοκτονήσει. Αυτό γεννάει τους άχρηστους φοιτητές του 20. Αυτό.Ένας χρόνος ακόμη για να γίνω ενήλικας με τα όλα του. Πείτε με αφελή, πείτε μου τα γνωστά, οτι η ενηλικίωση συνεπάγεται και ευθύνες, σοβαρά προβλήματα που ουτε καν μπορώ να φανταστώ. Δεν αλλάζω γνώμη. Η ενηλικίωση είναι ο επικείμενος παράδεισος μου. Η μάλλον Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ. Δικός μου. να τον κάνω ο,τι θέλω. Ένας χρόνος ακόμη. Ένας ακόμα δύσκολος χρόνος.