25.4.2013 | 21:57
απογνωση..
ειμαι 20 χρονων φοιτητρια,μενω με τους γονεις μου και νιω8ω πιο χαλια και αδυναμη απο ποτε..πανω που λεω ο,τι θα γυρισει ο τροχος και θα δω μια ασπρη μερα και εγω...τσουπ 3εφυτρωνουν τα προβληματα σαν μανιταρια...!..κουραστηκα πια !..παρολο που εχω αντιμετωπισει μαζι με τν οικογενεια μ πλ σοβαρα προβληματα τν τελευταια 10ετια πλεον δν αντεχω αλλο...!.. ειναι στιγμες που 8ελω να τα αφησω ολα πισω και να ζησω οπως 8ελω εγω αλλα απο τν αλλη φοβαμαι τν μονα3ια και δν αντεχω στν ιδεα ο,τι δν ειμαι διπλα στν μητερα μ..παλια εκανα ονειρα ειχα στοχους αντιμετωπιζα τις δυσκολιες και ειχα τσαγανο..το τελευταιο διαστημα νιω8ω αδυναμη και χωρις πα8ος για τν ζωη..ολα καταρρεουν γυρω μ και εγω ειμαι μονο ενας 8εατησ στν ιδια μ τν ζωη...
