ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με πιανει απογοητευση... Καθομαι και σκεφτομαι 4:37... Σε θεμα φιλιας εχω πεσει ολο σε ατυχεις περιπτωσεις, ουτε ενα σωστο ατομο. Η επι αρκετα χρονια κολλητη μου στο σχολειο εκανε γνωριμιες σε γνωστο τσατ σε μεσο κοινωνικης δικτυωσης και με εγραψε για αυτους με τους οποιους εβγαινε και με εμενα οχι. Στη συνεχεια γνωρισα κι αλλη κοπελα που στην αρχη ολα καλα κι ωραια αλλα μετα εκανε γνωριμιες κι αυτη απ'το ιδιο τσατ και μου εκανε και καποια "ανακατεματα". Τριτη κοπελα που βγηκαμε καποιες βολτες, κουβαλησε μαζι ενα βραδυ και δυο τυπους και δεν μου εδιναν σημασια, "κραταγα φαναρι", αλλη φορα μου ξαναειπε αν θελω να βγουμε και θα ειχε παλι παρεα αλλα φυσικα δεν πηγα. Στη σχολη κοπελες που μιλαγαμε, στην αρχη φιλικες ελεγες τι ωραια τι καλα και μετα απο καποιο διαστημα μετατρεπονταν σε "σκυλες", μιλαγαν αποτομα και να σου βγαλουν τα ματια λες και τις σκοτωσες... Τωρα εχω δυο φιλους απο παλια αλλα ο ενας ασχολειται με τις σπουδες του και ο αλλος εχει κοπελα, σπουδες κ.α. οποτε δεν τον πολυ-ενοχλω... Κι εγω τί ζητησα ; Να υπηρχαν φυσιολογικα ατομα στη ζωη μου ή τουλαχιστον καπως φυσιολογικα, και να εβγαινα βολτες, για καφεδακι, για ποτο ή σε club... Γιατι μια φορα περνας τα νιατα, δευτερη φορα ΔΕΝ εχει.........