ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχουν συμβεί κάποια περιστατικά τον τελευταίο χρόνο τα οποία με έχουν απογοητεύσει πάρα πολύ. Άλλα με έχουν αηδιάσει, άλλα με έχουν σοκάρει, αλλά με έχουν "ξενερώσει", αλλά σαν κύριο συναίσθημα είναι ότι με έχουν απογοητεύσει. Και δεν μιλάω μόνο σε ερωτικό επίπεδο, αλλά σε φιλικό και επαγγελματικό. Ευτυχώς σε οικογενειακό επίπεδο είναι όλα καλά και δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο χαρούμενη και ευγνώμων. Αλλά ρε παιδιά, σε τι πάτο έχουμε φτάσει; Γιατί έχουμε γίνει τόσο κακοί, τόσο αχάριστοι, τόσο αναίσθητοι; Ειλικρινά λυπάμαι. Άνθρωποι υποτίθεται σοβαροί που τους άνοιξες τη καρδιά σου και το σπίτι σου, που τους βοήθησες, που ακόμα και αν κάποιες φορές διαφωνούσατε εσύ προπαθούσες να ζυγιάσεις τα πράγματα και να τα διορθώσεις, που ήσουν εκεί ακόμα και αν δεν ήταν γιατί στη τελική έτσι θα ήθελες να σου φερθούν σε κάποια στιγμή δικής σου αδυναμίας, αυτό θεωρείς σωστό... και καταλαβαίνεις ότι, όχι μόνο δεν τους ένοιαξε και δεν τους κάηκε καρφάκι, αλλά με την πρώτη ευκαρία σε καρφώνουν πισώπλατα και σε ξεχνάνε. Και δεν λέω, δεν είναι όλοι σαν εμένα. Δεν θα φερθούνε όλοι όπως εγώ και ναι φταίω που ήμουν τόσο καλή. Που ίσως ανέχτηκα παραπάνω πράγματα. Αλλά είπα, άνθρωποι είμαστε, μικροί 23 χρονών. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε και εμείς τη ζωή μας, τη γαλήνη μας. Θα κάνουμ λάθη! Αλλά αυτό ρε παιδιά είναι από τα άγραφα. Είμαι τόσο απογοητευμένη από τη σαπίλα μας.Και άντε τα ερωτικά, άντε τα φιλικά. Να θέλεις να κάνεις κάτι επαγγελματικά και να μη στηρίζει ο άλλος που είναι και η δουλειά του στό κάτω κάτω της γραφής, γιατί είναι απλά ένας άνθρωπος που βαριέται να δουλέψει και επειδή είσαι νέος και θέλεις να ξεκινήσεις κάτι, σου λέει και κατάμουτρα "έχω άλλες δουλειές πιο σημαντικές από εσένα" και σου κόβει τα φτερά μονομιάς. Αλλά δεν έχει άλλες δουλειές, απλά δεν θέλει να δουλέψει γιατί η κρίση τον έχει κάνει κακόκεφο και μέσα στα ψυχολογικά. Η ίδια κρίση από την οποία θα μπορούσε να βγει αν καθόταν να δουλέψει. Από την ίδια κρίση που θα έβγαινες και εσύ αν σε βοηθούσε. Δεν περιμένω κανέναν να σκέφτεται όπως εγώ, να πράττει όπως εγώ. Μπορεί και εγώ να είμαι λάθος, να επενδύω σε σχέσεις λάθος. Αλλά ξέρω όταν δεν θέλω να συνεχίσω κάτι με κάποιον, είτε σχέση ερωτική ή φιλική είτε επαγγελματική, να έχω το θάρρος της άποψης μου και της προσωπικότητας μου και να το λέω και να μη παίζω άσχημα παιχνίδια και να κοροιδεύω κόσμο.Λυπάμαι που ο κόσμος έχει πέσει τόσο χαμηλά. Και φοβάμαι μην έχω κουραστεί τόσο πολύ, που αρχίσω να μην αισθάνομαι ούτε εγώ.Και γίνω έτσι. Γιατί έχω αρχίσει να κλείνομαι στον εαυτό μου και να περνάω πολύ καλά, να καλλιεργούμαι και να αποξενώνομαι ακόμα περισσότερο από τη σημερινή μας κοινωνία. Και φοβάμαι μην μου αρέσει αυτή η "μοναξιά" και συνηθίσω και μετά καταλήξω να γίνω το αντίθετο από ό,τι είμαι. Τι να πω...