ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα συμφωνήσω οτι εξαρτάται απο τη φύση του προβλήματος. Ομως τα όποια προβλήματα δεν τελειώνουν ποτέ. Ποτέ. Κι η ασθένεια κι ο θάνατος ακόμα. Θα συμβούν. Νομοτέλεια. Και πρέπει ο σύζυγος (ο οποίος ελπίζω να μην ζούσε κάτω απο την πατρική στέγη μέχρι τα 35, κι ο γάμος σας να μην ήταν η πρώτη του όψιμη απόπειρα ανεξαρτησίας-το βλέπουμε συχνά) να καταλάβει οτι η προτεραιότητα του ειναι η δική του οικογένεια. Εν τέλει οφείλει να κρατάει ισορροπίες, αλλιώς τα πράγματα προβλέπονται δυσοίωνα. Για άλλη μια φορα η αγία ελληνική οικογένεια κάνει το θαύμα της! Πρέπει να υπάρχουν όρια, και ναι το να είστε ισορροπημένοι, ευτυχισμένοι, να έχετε υγιή κοινωνική ζωή ειναι οξυγόνο για τη σχέση κι άκρως απαραίτητα. Δεν είναι πολυτέλεια που μπορείτε να παραβλέψετε σε μια δύσκολη στιγμή. Ειναι απαραίτητα. Αλλιώς θα το βρείτε μπροστά σας. Δεύτερη νομοτέλεια. Ακόμα κι αν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ολοι το περάσαμε, ή θα το περάσουμε λόγω θνητότητας. Δεν θα πρέπει όμως να σταματάει η ζωή. Εννοείται οτι βοηθάς και συντρέχεις και συμπάσχεις αλλα το να βγείς μια βόλτα, να πας κάπου για φαγητό, να διατηρήσεις την επικοινωνία ζωντανή στο γάμο σου, ειναι εξίσου σημαντικά. Κι ως ενήλικε ώριμοι που είμαστε πρέπει να μπορούμε να αποδίδουμε οσο μπορούμε σε όλου τους ρόλους ταυτόχρονα! Αυτό μας ζητάει η ζωή. Όπως δεν παραιτούμαστε απο τη δουλειά μας (δεν μας παίρνει να το κάνουμε) έτσι δεν παραιτούμαστε απο το γάμο μας. Δεν πατάμε pause στη δική μας οικογένεια γιατι καταρρέει η άλλη. Δε μπορεί τα προβλήματα της πατρικής οικογένειας να τα επωμίζεται αυτόματα και η νέα οικογένεια. ΟΡΙΑ! Αν τώρα (απο τώρα μάλλον) όμως ο σύζυγος ειναι ψυχεί και σώματει εκει, οταν κάνετε παιδιά (και τα προβλήματα συνεχίζουν, παντα θα υπάρχουν) ... για να το κάνω εικόνα .. έσυ θα πρέπει ως σουπερ γουμαν να τα φέρνεις όλα βόλτα (να κάνεις τον κλόουν στο παιδί, να έχεις το σπίτι εντάξει, να εργάζεσαι εννοείται για το οικογενειακό εισόδημα) κι εκείνος θα έχει πάλι παραλύσει;; Το έχω δεί πολλες φορές αυτο το σενάριο (και σχεδόν πάντα ο άντρας το κάνει) και το απεύχομαι. Με σοκάρει επίσης το μένος σχεδόν των υπέρμαχων του συζύγου σου που εν τέλει σαμποτάρει το γάμο σας, χωρίς καν να έχουν πολλές πληροφορίες. Μάλλον συν-ενοχους ψάχνουν στο έγκλημα! Επαναλβανόμενο στην Ελλαδα! Δε ζήτησες κοκτέιλ στο Μαιάμι, μια βόλτα ζήτησες οσο ο άλλος έχει παραλύσει! Ξεκίνησε απο τώρα να θέτεις έσυ όρια. Εινα τωρινή συμπεριφόρα είναι ενδεικτική για το τι θα έρθει στο μέλλον. Καλή τύχη!

Συγγνώμη για τη σκληρότητά μου, αλλά ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΑΖΑ.

Έχεις δίκιο.. Κόλαση.. Μα είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που αφήνουν να συμβαίνουν τόσο άσχημα πράγματα λίγο καιρό μετά το γάμο ενός ζεύγους; Και είναι και συγγενείς.. ;Άστους σε μένα.Γονείς, εσείς που παντρέψατε πρόσφατα τα παιδιά σας, θα σας παρακαλούσα θερμά :Απαγορεύεται να εμπλακείτε σε ατύχημα.Απαγορεύεται να πάθετε εγκεφαλικό. Απαγορεύεται να υποστείτε καρδιακό επεισόδιο. Γενικότερα απαγορεύεται οτιδήποτε κάνει τον γιο ή την κόρη σας να τρέξει κοντά σας να σας συμπαρασταθεί, να σας στηρίξει ή έστω να αφιερώσει λίγο χρόνο παραπάνω στα αγαπημένα πρόσωπα απ'ότι θα έκανε συνήθως.Βάζετε σε κίνδυνο ένα ζευγάρι που ενώ μόλις έχει παντρευτεί, δεν περνάει όσο χρόνο θα ήθελε μαζί. Πρέπει να τρέχει για σας, ενώ τώρα έχει τη δική του οικογένεια. Προεχουν οι βόλτες, ειδικά εάν είναι καλοκαίρι. Πρέπει να πάνε για καφέ, για περπάτημα έστω.Είναι νιόπαντροι! Δεν αξίζουν τέτοια συμπεριφορά! Δεν έχουν χρόνο για ΕΣΑΣ!

Θα το καταλάβει πίστεψέ με...Έχε υπομονή.Η ζωή έτσι είναι...Και ο άντρας σου θέλει να περάσει καλά,αλλά προφανώς δε γίνετε να σβήσει μονοκονδυλιά το παρελθόν του.Αφησε τον να είναι λίγο άνθρωπος,μπορεί και εσύ να ήσουν στη θέση του.Δε νομίζω να θέλει ηθελημένα να σε παραμελεί.. Εύχομαι όλα να είναι περαστικά και να ξαναμπείτε Στους ρυθμούς σας.Εχε υπομονή,θα περάσει καί αυτό...