ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 24 και τον τελευταίο καιρό νιώθω εξαντλημένη λόγω δουλειάς και μεταπτυχιακού, θέλω να φύγω και από τη δουλειά μου γιατί δεν είναι καλά τα πράγματα και είμαι σε μια περίεργη ψυχική κατάσταση. Προσπαθώ βέβαια να το χειρίζομαι μόνη μου και με άπειρη υπομονή. Το τριήμερο αυτό λοιπόν είχαμε πει από καιρό με το αγόρι μου να πηγαίναμε κάπου για να ξεφύγουμε από τη ρουτίνα και να χαλαρώσουμε, τόσο καιρό λοιπόν έλεγε ότι σίγουρα θα πάμε και τελικά την Παρασκευή δεν ήθελε να κουνηθεί, με διάφορες προφασεις, δουλειές στο σπίτι του, κούραση κτλ. Αφενός καταλαβαίνω, από την άλλη τρέχω τόσο καιρό για να κανονίσω τις υποχρεώσεις μου με δουλειά και σχολή για να μπορούσα να φύγω, και τελικά είμαι κλεισμένη μέσα στους τοίχους μόνη μου να πιέζομαι και να κλαίω. Ξέρω ότι δεν είναι και τόσο σημαντικό πρόβλημα, αλλά έχω ξενέρωσει, και εκτός αυτού μου έκλεισε και το τηλέφωνο δύο φορές στα μούτρα, γιατί δήθεν εγώ είμαι η εγωίστρια και θέλω όλο βόλτες. Που δεν έχω και χρόνο για να βγω ποτέ.