14.10.2020 | 23:05
Απογοητεύτηκα
Ο προσωπικός μου Γολγοθάς, είναι ίσως το τίμημα που έπρεπε να "πληρώσω" για τις καλοσύνες που έπραξα, από μερική αφέλεια - επιπολαιότητα. Είναι δύσκολο να συνάμα τόσο απογοητευτικό, να χάνεις, όχι μόνο την εμπιστοσύνη σου στους συνανθρώπους σου, αλλά πόσω μάλλον, πάσα ιδέα για το που μπορεί να φτάσει ο καθείς μας, ώστε να "σωθεί". Να μαζέψει δηλαδή, τα ασυμμάζευτά του. Αυτές τις μέρες (που τόσο περίεργα κυλάνε για 'μένα), διαπίστωσα πως, μια ορισμένη μάζα ανθρώπων, προκειμένου να επωφεληθούν εις το έπακρο, (να μη χαλάσει η ζαχαρένια τους πολύ απλά), ή/και δεν έχουν το σθένος να αντιμετωπίσουν την αλήθεια κατά πρόσωπο, θα χρησιμοποιήσουν κάθε είδους μέσο, προς ίδιον όφελος.Είτε είναι, αισχρά ψεύδη, είτε κακίες, είτε χυδαίες συμπεριφορές."Ο σώζων εαυτόν σωθήτω", λοιπόν;Μπορεί να ισχύει. Μπορεί και όχι. Η συμβουλή προς τον εαυτό μου:" Σκέψου πολύ προσεκτικά κάθε σου λέξη, πριν ακόμα ειπωθεί. Προσπάθησε να "φανταστείς" τις επιπτώσεις των πράξεών σου. κοινώς...μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν. Όσο γόνιμα κι αν είναι τα εδάφη."Όλοι έχουμε κάνει λάθη στη ζωή μας, παραστρατήματα και "ηθικές" ατασθαλίες. Ας έχουμε όμως την δύναμη, να παραδεχτούμε πως όντως, φταίξαμε. Και όχι να μεταβιβάζουμε όλη τη σκάρτη πλευρά μας, σε άτομα που πραγματικά μας βοήθησαν.Η απογοήτευση μου, ευελπιστώ να παρέλθει, με το πέρασμα του χρόνου. Μέχρι τότε όμως, ας αναλογιστώ και γω, τις επιπτώσεις την όποιας βοήθειας προσέφερα. Υστερόγραφο:Πιστεύοντας πάντα στην καλή πλευρά των ανθρώπων, έκανα στην άκρη κάθε αρνητική συμπεριφορά. Δεν σκέφτομαι το χείριστο. Δεν είμαι καχύποπτη. Ούτε αθώα. Ούτε αφελής. Απλά θεωρούσα πως, η ευγένεια, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός και η καλοσύνη, είναι αυτονόητα γνωρίσματα, για την όποιου είδους σχέση, μεταξύ δύο ενηλίκων. Όχι που γνωρίστηκαν μόλις. Που ήδη γνωρίζονται. Παρ' όλα αυτά όμως, ήρθε η στιγμή, κάπου σε αυτή την ώριμη ηλικία, να επαναπροσδιορίσω τις παραπάνω "νόρμες".Pearl Rose
0