ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...για μια φοβερή και τρομερή ασθένεια: την εμμονή...Υπάρχουν και ζούν ανάμεσά μας,κάποιοι/ες που κάνουν ό,τι περνάει από το "χέρι τους" για να σε πείσουν για την παράφορη αγάπη τους.Κι αφού το πετύχουν και πάρουν ό,τι θελήσουν,για όσο καιρό εκείνοι αποφασίσουν ότι γουστάρουν,σε πετάνε σαν στημένη λεμονόκουπα στα σκουπίδια...δίχως ποτέ να βρουν το θάρρος να σου πουν ότι τους τελείωσες...Κι εσύ μένεις να παλεύεις να ξανακερδίσεις κάποιον,που δεν έχεις ιδέα ότι έφυγε οριστικά.Αυτή την αγάπη σου που παλεύει με τον πόνο,την θλίψη και τον χρόνο μήπως και συνειδητοποιήσει τι της συνέβει,την βαφτίζουν εμμονή!!!Εξομολογούμαι λοιπόν,ότι είμαι ένας τέτοιος εμμονικός τύπος.Συνεχίζω να αγαπάω,να πονάω και να υποφέρω...Πείτε μου,πόσο αξιολύπητος τύπος είμαι;Πόσο μαλάκας που δεν προχωράω τη ζωούλα μου παρακάτω,ξεχνώντας στο άψε-σβήσε όρκους ζωής;Βρίστε με μήπως και γλυτώσω απ'αυτή την φοβερή ασθένεια που λέγεται αγάπη...Συγγνώμη,εμμονή ήθελα να πω.-