ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καπνίζω περιστασιακά από τα 17 και ειμαι 36. Όταν λέμε περιστασιακά το εννοώ. Έχω περάσει περιόδους που έκανα 1 πακέτο την εβδομάδα και περιόδους που έκανα 5 μήνες να καπνίσω, έκανα ένα τσιγάρο, συνήθως όταν έβγαινα έξω, και μετά ξανά ένα δύο τσιγάρα εδώ κ κει, μέσα σε μηνες. Δεν μπόρεσα ποτέ να εθιστω, δεν αγοράζω καν πακέτο και στο τσακιρ κέφι κανω ένα τσιγάρο στο οποτε. Το ίδιο και η αδερφή μου. Δεν μου άρεσε ποτέ τόσο ώστε να εθιστω. Πιο πολύ έχω φάει κόλλημα, παλιά, με το σουβλάκι παρά με το τσιγάρο! Χαχα

Το προβλήματα με το τσιγάρο(όπως και το ποτό) δεν ειναι μόνο καθεαυτού το ποσό εθιστικό είναι, αλλά και η ευκολία να το προμηθευτείς, αλλά και το πώς ειναι κομμάτι δραστηριοτητων.Πχ το έχεις κόψει πρόσφατα, θα βγεις για ποτό, είσαι με φίλους/ρε που καπνίζουν. Έστω ότι δεν είναι σε κλειστό χώρο, η αυρα που θα μυρίσεις, η πράξη του στριψιματος, η όλη πράξη, θα σε σπρωξει να θες να καπνίζεις.