ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε παιδιά, αυτό το κενό της μοναξιάς απο που προέρχεται? Μου είναι πολυ δύσκολο να δεχτώ ότι φταίει η απουσία κάποιου που αποδείχτηκε ότι δεν είναι για μένα. Που δεν ένιωσε ποτέ την ανάγκη να έρθει και να μου ζητήσει μια συγγνώμη. Νιώθω καθώς περνάει ο καιρός ότι αυτός είναι απλά μια δικαιολογία για να εξηγήσω μέσα μου το κενό αυτό... Και αφού σαν νόημονας άνθρωπος τα σκέφτομαι όλα αυτά, γιατί συνεχίζω και το αισθάνομαι? Τι φαύλος κύκλος είναι αυτός και ποιος βγαίνει κανείς απο κει?