Βλέποντας όλα αυτά πού σε απογοητεύουν εσυ πως αντιδράς άραγε;Μήπως να αλλάξεις στάση ζωής;Θέλω να πω πως αν πχ βλέπεις μια αδικία και σιωπάς μήπως να αρχίσεις να αντιδρας διαφορετικά;Μπορεί να είναι δύσκολο αυτό πού σου λέω αλλά αν πιεστείς έστω ίσως καταφέρεις να ξεκολησεις.
10.1.2017 | 21:45
Απορία...
Είναι φορές που λέω: γιατί σπουδάζω; Με τι κίνητρο να συνεχίσω τις σπουδές μου; Όλα γύρω μου έχουν βαρέσει δίαλυση... Μαζί και εγώ! Ποια προοπτική είναι αυτή που θα με κάνει να ελπίζω, που θα μου δώσει δύναμη να κάνω πράξη κάθε σχέδιό μου; Ο άνθρωπος πρέπει να ελπίζει σε κάτι, να υπάρχει κάτι που θα του δίνει ανάσα και οξυγόνο κάθε πρωί που ξυπνάει. Νιώθω όμως, κάθε πρωί που ξυπνάω πως κάτι μου ρουφάει το οξυγόνο και μου παίρνει τις δυνάμεις. Κάτι να με κάνει να αισθάνομαι μεγάλη πικρία και απογοήτευση. Βλέπω πολλά τριγύρω μου που με αποθαρρύνουν. Βλέπω πολλή αδικία, πολλή υπεροψία και κομπλεξισμό. Βλέπω υποκρισία και συναντώ όλο και περισσότερα άτομα που "σε σκοτώνουν το σούρουπο και σε κλαίνε την αυγή"! Θα μου πείτε: "αυτή είναι η ζωή"! Ας είχα τη δύναμη να έρθω αντιμέτωπος με όλα αυτά.Ας είχα τη δύναμη να ξεπεράσω αυτό το τέλμα που βρίσκομαι.Ας είχα τη δύναμη να ξεπερνάω κάθε στιγμή, κάθε εμπόδιο.Ας έχω τη δύναμη να είμαι δυνατός αύριο.Ευχόμενος όλα αυτά, αισθάνομαι και επισήμως, όλο και πιο αβοήθητος!
1
