Όταν μερικοί άνθρωποι μας περιγράφουν μια αδιέξοδη κατάσταση και αποκλείουν κάθε λύση, τι περιμένουν να τους πούμε; Έχω τέτοια παραδείγματα στο περιβάλλον μου. Το πιο χαρακτηριστικό είναι μια γυναίκα που παντρεύτηκε γιατί όπως λέει δεχόταν από τη μητέρα της πιέσεις λόγω ηλικίας.Ζούσε πολύ μακριά της δεν ήταν υποχρεωμένη να την ακούσει.Το έκανε όμως, άφησε και τη δουλειά της για να αφοσιωθεί στην οικογένεια. Στο πρώτο παιδί ο άντρας της σταμάτησε να κάνει και τα λίγα που έκανε στο νοικοκυριό.Έφευγε για δουλειά και το βράδυ απλά καθόταν και κοιτούσε τηλεόραση.Στη συνέχεια απέκτησαν άλλα δυο παιδιά με αποτέλεσμα η γυναίκα τώρα να έχει τρία παιδιά από 1 μέχρι 5 χρονών.Και έρχεται τώρα να μας ρωτήσει τι να κάνει.Μας λέει ότι δεν έχει λεφτά, δεν μπορεί να δουλέψει λόγω παιδιών δεν έχει κανέναν να τη βοηθήσει και ο άντρας της απειλεί ότι αν τον αφήσει θα φύγει από τη δουλειά για να μη "την πληρώνει". Και τώρα που δουλεύει δεν βγάζει πολλά, με το ζόρι τα βγάζουν πέρα άρα για δυο σπίτια δεν φτάνουν τα λεφτά ακόμη κι αν μείνει στη δουλειά. Βλέπετε κάποια λύση;
