ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

«... Μια χώρα απατεώνων αποκλείεται να μην την κυβερνούν απατεώνες. Η δημόσια απάτη στην Ελλάδα έχει ιδιωτική βάση. Τη θέλει ο λαός και τη στηρίζει ο λαός. Αρκεί να διαρρεύσει πως είσαι έντιμος για να μην εκλεγείς βουλευτής. ψηφίζουμε φελλούς γιατί χρειαζόμαστε φελλούς...»«... Ενώ η Αμερική κάνει διεθνή πολιτική ως υπερδύναμη, η Ελλάδα, ως συνήθως, ούτε εθνική δεν τα καταφέρνει να κάνει. Στην Ελλάδα εθνική πολιτική ονομάζεται η πολιτική του κάθε κόμματος χωριστά. Θάλεγες πως το κάθε κόμμα υπηρετεί και άλλο Έθνος. Κατ’ ουσίαν αυτό συμβαίνει. Άλλωστε, στην Ελλάδα υπάρχουν τόσα έθνη, όσοι περίπου οι Έλληνες. Ο κάθε Έλληνας, είναι Έλληνας με τον τρόπο του.Και τούτο γιατί ούτε οι ιστορικοί, ούτε οι Ακαδημαϊκοί, ούτε οι πολιτικοί κατάφεραν να συμφωνήσουν στο τι ακριβώς σημαίνει Ελλάδα και Έλληνας μετά το 1830 που προέκυψε αυτό το χάλι, που ονομάζεται ελληνικό κράτος ...»« Οι λαοί δεν έχουν μόνο ήρωες, έχουν και καθάρματα. Στην ιστορία ενός τόπου δεν ανήκουν μόνο οι ήρωες, ανήκουν και τα καθάρματα, που κι αυτά γράφουν ιστορία.Εν πάση περιπτώσει, η ιστορία ενός τόπου δεν είναι μόνο σειρά από θετικά γεγονότα. Άλλωστε, σε μια διαλεκτική αντίληψη των πραγμάτων, αν δεν υπήρχε άρνηση δεν θα υπήρχε ούτε κατάφαση ...Τούτη η συνοπτική ιστορία της Ελλάδας (έναντι Ραφαηλίδη) από το 1830 μέχρι το 1974, που γράφηκε για να είναι κατ’ αρχήν ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, επιμένει περισσότερο στα αρνητικά παρά στα θετικά γεγονότα της ιστορίας.Δίνει δηλαδή μεγαλύτερη σημασία στους προδότες, τους δοσίλογους όλων των περιόδων και τους πατριδοκάπηλους, που δεν έλειψαν ποτέ, παρά σ’ αυτούς που νοιάστηκαν ειλικρινά για τούτον το δύσμοιρο τόπο, που συνεχίζει να υποφέρει από έλλειψη ιστορική ειλικρίνειας.