24.7.2018 | 18:08
Απόσταση
Κάθομαι και στεναχωριέμαι επειδή εσύ είσαι στον " κόσμο σου " και έχω χάσει τον δικό μου. Τα βράδυα δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί σε σκέφτομαι, τα πρωινά ξυπνάω νωρίς γιατί σε βλέπω στον ύπνο μου με διάφορους εφιάλτες για εσένα, τις απογευματινές ώρες πάλι σε σκέφτομαι και μελαγχολώ. Επειδή είσαι εκεί και εγώ εδω, επειδή εσύ περνάς καλά και εγώ όχι. Επειδή φοβάμαι όλοι μέρα και οι σκέψεις πλέων δεν είναι θετικές. Δεν αντέχω αλλο αυτή την παράνοια, θέλω να αναπνέω, θέλω να αναπνέω και όταν είμαστε μακρυά αλλά και μαζί. Θέλω να είμαι μαζί σου, και δεν μπορώ.
0
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
