ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλήσπερα!! Θα ήθελα να μιλήσω για ένα θέμα που με απασχολει αρκετό καιρό!! Πρόκειται για μια σχεση που είχα από απόσταση για περίπου οκτώ μήνες .Αρχικα λίγες μερες μετά τα Χριστούγεννα πηγα στο χωριό μου από εκει που είναι δηλαδή το αγόρι που ειμουν σε σχεση και τοτε τον γνώρισα πρώτη φορά και μου κίνησε το ενδιαφέρον ...όταν έφυγα και είχε περάσει μια εβδομάδα περίπου το αγόρι αυτό μου έστειλε μνμ και εγώ έπαθα σοκ δεν το περίμενα Και ηδη άρχισα να κάνω όνειρα για πράγματα που ήθελα να γίνουν μαζί του .Καθε μέρα ειμασταν πολύ καλά ‘από τα μυνηματα’ και υπήρχε έντονη επιθυμία για την μέρα που θα συναντιόμασταν ...όταν λοιπόν ήρθε η στιγμή και ξαναπήγα το Πάσχα του φερόμουν όσο πιο χαλια γίνεται νόμιζα ότι δεν ήταν αυτός κατάλληλος για μένα και ήμουν για ανώτερα πράγματα και πραγματικά τον έκανα να νιώθει απαίσια ειμασταν δίπλα και εγώ ασχολιόμουν πιο πολύ με τους φίλους του παρά με εκείνον πραγμα που έχω μετανιώσει πίκρα γιατί στην συνέχεια την πάτησα χειρότερα από εκείνον που πραγματικά μέχρι το Πάσχα με κυνηγούσε και έδειχνε απελπισμένος και εγώ πιο πολύ απομακρυνόμουν τέλος πάντων όταν γύρισα πίσω η καθημερινότητα κυλούσε βαρετα κάθε μέρα τι κανείς κλπ ουσιαστικά και οι δυο δεν ειμασταν και τρελα ερωτευμένη ασχολούμασταν με αλλά πράγματα αλλά καμία φορά δεν σταματήσαμε να μιλάμε εγινε μέρος της καθημερινότητας μου ...όταν ήρθε το καλοκαίρι ξαναπήγα εκει όπου περασα τον καλύτερο μηνα της ζωής μου μαζί του ήταν ο πρώτος μου ...έκανα μαζί του τα πιο τρελα πράγματα ξεπερνούσα τον εαυτό μου το έσκαγα κάθε βράδυ από το σπίτι για να τον συναντήσω γιατί δούλευε μέχρι αργά σχετικά και κάθε μέρα έφευγα και πήγαινα να τον βρω και καθόμασταν στην εκκλησία όπου μέναμε μέχρι τα ξημερώματα .Μεχρι έδω όλα μια χαρά υπήρχε πολύ πάθος και ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα ότι τα συναισθήματα αυτά δεν θα τα φθαρεί ούτε ο χρόνος ούτε η απόσταση .Ηρθε λοιπόν η μέρα που έπρεπε να φυγω (το προηγούμενο βράδυ έπεσε πολύ κλάμα και από τους δυο ) και έφυγα με μια υπόσχεση ότι θα ξαναβρεθούμε στα ίδια μερη .Αυτο που δεν ανέφερα μέχρι τώρα είναι ότι και οι δυο δίνουμε πανελλήνιες φέτος και αυτός μετά από λίγο καιρό εφόσον του ανακοίνωσα ότι δεν θα ξαναπηγαίνα χωριό μέχρι τα Χριστούγεννα τουλάχιστον τα μυνηματα άρχισαν να αραιώνουν πολύ καθε μέρα και λιγότερο μέχρι που μια μέρα μου ήρθε το σοκ και μου ανακοίνωσε πως δεν θέλει σχεση και θέλει να συγκεντρωθεί στον στόχο που θα είναι η μοναδική του σκέψη πλέον ...εγώ τα έχασα συνηδητοποιησα μέσα σε μια στιγμη ότι τον χάνω και πραγματικά ήταν απεριγραπτη Η κατάσταση μου στην συνέχεια ...μετά από λίγο καιρό είχε γενέθλια δεν του έστειλα όμως του έστειλα μετά από λίγες μερες και άρχισε να μου μιλάει επιθετικά και σε μια φάση του λέω αποκλείεται να ξανα είμαστε μαζί και αυτός λέει εδώ αποκλείω και το χρόνια πολλά δεν το περίμενα από εσενα νόμιζα θα ήσουν από τους πρώτους που θα μου έστελναν ...σύντομα όμως η συζήτηση κατέληξε πάλι στο κενό και αυτός συνέχισε να είναι σκληρός και εγωιστής παίζοντας το ότι δεν νιώθει και κάτι σημαντικό .Το θέμα όμως είναι ότι τα Χριστούγεννα εγώ θα ξανα πάω εκει και πραγματικά δεν ξερω τι θα γίνει αν θυμηθεί αυτά τα συναισθήματα που του είχα προκαλέσει η αν απλά δεν γίνει τιποτα (το οποίο και αποφεύγω να σκέφτομαι ) και τι μπορώ να κάνω σε περίπτωση που έχω μια ελπίδα έστω να τα βρούμε για τον καιρό που θα μείνω εκει και πως μπορώ να φερθώ ;