17.5.2012 | 01:38
αποστασιωποιημένη εξομολόγηση
Όλοι ψάχνουμε.Ψάχνουμε να βρούμε την αγάπη,την ηρεμία,το πάθος,το μαγικό ξόρκι που θα μας πετάξει ψηλά.Ψάχνουμε.Σε λάθος μέρη,σε σωστά,με διάφορους τρόπους και διάφορα μέσα.Βρίσκουμε,χάνουμε και ξαναψάχνουμε.Αναλόγως τι ζητάμε τη κάθε στιγμή.Αν συμπέσουν τα θέλω σου με το εύρημά σου και ταυτιστείς,κερδίζεις στιγμές.Σήμερα που όλα είναι ένα διαρκές ψάξιμο,ένα διαρκές χάσιμο κι μια αλληλουχία συναισθηματικών σκαμπανεβασμάτων,μάθε την υπομονή.Θα σε κάνει να κερδίσεις.Να πετύχεις.Ξέρω,έχεις γεμίσει άμυνες και θέλω.Με την υπομονή,όμως,θα κερδίσεις τον τρόπο να φέρεις αυτά τα δύο πράγματα κοντά.Αν βρεθούν τα σωστά πατημένα κουμπιά μέσα σου,υπέμενε.Μόνο κερδισμένος θα βγεις.Αφέσου.Εκδηλώσου.Τσαλακώσου,αν χρειαστεί.Όλες οι εκφάνσεις είναι απαραίτητες.Και το κυριότερο: Συγχώρεσαι.Στον βαθμό όχι του δικού επιτρεπτού.Συγχώρεσαι..Γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις χτίζονται με κόπο.Και τον κάθε άνθρωπο τον ανακαλύπτεις κάθε μέρα,γιατί καθημερινά αλλάζουμε,εξελισσόμαστε.Και ποτέ μα ποτέ μην εξουσιοδοτείς τον χρόνο να αναλάβει δικές σου αρμοδιότητες.Δεν είναι πάμντοτε ο καλύτερος γιατρός.Μπορεί να σε διαψεύσει.Να είστε όλοι καλά και να χαίρεστε τους ανθρώπους που έχετε επιλέξει στο σήμερα,στο αύριο,στο επ'αορίστου.Β.Σ