ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νομίζω οτι δεν μπορώ να τον ξεπεράσω και ας έχουν περάσει αρκετοί μήνες και ας είμασταν μαζί μόνο για 3-4 μήνες... Τον σκέφτομαι, μου λείπει συνέχεια, έχω ακόμα την μυρωδιά του στην μύτη μου... Γνωρίζω νέους άνδρες αλλά δεν θέλω να κάνω τίποτα μαζί τους επειδή σκέφτομαι ακόμα αυτόν... Μου λείπει το γλυκό παιδί, το χαρούμενο που ήταν στην αρχή σε σχέση με το τέλος που είχε γίνει ένας άλλος άνθρωπος..΄Ισως να φταίω και εγω, να μην ήμουν τελικά αυτό που περίμενε απο εμένα...Την τελευταία φορά που τον είδα ήταν λίγο διαφορετικός... Και ενώ κανονίσαμε για την επόμενη φορά, αυτός απλά διάλεξε την φυγή... Χωρίς να μου πει κάτι ή να δείξει κάποια δυσαρέσκεια απέναντί μου ή να μου πει κάποιο παράπονο που είχε... Τίποτα.. Απλά όταν χωρίσαμε για να πάει ο καθένας στο σπίτι του, όπως χωρίζαμε πάντα με αγκαλιές και φιλιά, δεν έδειξε κάτι... Το έδειξε με την φυγή του...Το θέμα είναι οτι εγω τον θέλω ακόμα και ας μην μου είχε δώσει τα τρελά συναισθήματα και ας μην με είχε πεθάνει ποτέ στο σεξ και ας μην είχα τελειώσει ποτέ (εδω φταίω εγω επειδή έχω πρόβλημα στο να τελειώνω, δεν νομίζω να ευθύνεται αυτός για αυτό)....Δεν ξέρουμε τι θα μας φέρει το αύριο και ίσως να βρω αυτό που θέλω και συναισθηματικά και ερωτικά αλλά πως θα συμβεί αυτό αν απομακρύνω σχεδόν όποιον άνδρα με πλησιάζει και αν η σκέψη μου είναι μονίμως σε αυτόν;;;Κάτι του έκανα και τον έχασα, αλλά γιατί δεν μου είπε τι πρόβλημα είχε απο εμένα;;;