ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν πεντε χρονια γνωρισα καποιον..με το που μου χαμογελασε τον συμπαθησα..με τις πρωτεε του κουβεντες τον εβαλα μες την καρδια μου...καναμε παρεα με την παρεα του κ την παρεα μου ενα ολοκληρο καλοκαιρι κ ηταν κ θα ειναι το καλυτερο της ζωης μου!!μετα πηγε στρατο..μου ελειπε αφανταστα κ καταλαβα οτι τελικα ημουν κ ερωτευμενη μαζι του..μετα εκανε σχεση κ χαθηκαμε..καποια στιγμη πιστεψα πως τον "ξεπερασα" κ μπηκα σε σοβαρη σχεση που κρατησε 3 χρονια..ομως μες τα 3 αυτα χρονια ποτε δεν επαψα να τον αγαπαω κ παντα γεμιζα με ευτυχια οταν τον εβλεπα στο δρομο κ με χαιρετουσε με χαμογελο...πολλες φορες τον σκεφτομουν συνειδιτοποιωντας οτι αυτον τον ανθρωπο το λατρευω περισσοτερο απο τον καθενα...τον τελευταιο χρονο της σχςσης μου,τοτε που αρχισε να παιρνει την κατω βολτα,καποια στιγμη τον συναντησα κ κατι επαθα...με τον καιρο τον εβλεπα κ αρχιζα να θυμαμαι τον καιρο που ημουν ερωτευμενη μαζι του...αρχιζα σιγα σιγα να ξανανιωθω πραγματα γι αυτον,γνωριζοντας οτι δε θα μπορουσα να κανω κατι μαζι του γιατι ειχα σχεση κ αγαπουσα πολυ το αγορι μου...ομως αυτο δε με κρατουσε πισω...ενιωθα φοβερες τυψεις,εκλαιγα,κατηγορουσα τον εαυτο μου,αισθανομουν πολυ λιγη για το αγορι μου παρολο που κ αυτος δε μου εδειχνε πια την αγαπη του...ομως δεν ηθελα να χωρισω,ηθελα να το ξεπερασω αυτο μεσα μου,δεν το παραδεχομουν πως ηταν κατι δυνατο...πριν μισο χρονο χωρισα και ημουν πια ελευθερη...ενιωθα ευτυχισμενη γιατι η σχεση αυτη με ειδε κουρασει υπερβολικα παρολο που υπηρχε αγαπη στη μεση...εγω πλεον το παραδεχτηκα μεσα μου οτι ημουν ερωτευμενη με το ατομο αυτο κ σιγα σιγα ηρθαμε πιο κοντα φιλικα κ ενιωθα ολο κ πιο πολλα με τον καιρο...πριν λιγες μερες εμαθε για τα συναισθηματα μου...δε θελει κατι μαζι μου,θελει να εχουμε φιλικες σχεσεις ομως...ποναω με αυτο αλλα απο την αλλη το προτιμω γιατι δε θα ηθελα ποτε να χαλασουν οι υπεροχες σχεσεις μας...ομως πιστευω οτι μετα απο αυτα χαλασαν..εγω του εξηγηθηκα πως θελω να παραμεινουν ιδιες κ εκεινος συμφωνησε...ομως τωρα αυτος θα φυγει ρξωτερικο...για παντα ισως...κι εγω καταρρεω μερα με τη μερα γιατι το πιστευω πως απο μια πλευρα οσο κ να μην το θελπυμε η σχεση μας εχει χαλασει κ απο την αλλη κ φιλικη να ειμαι μαζι του,δεν προλαβαινω να του το δειξω σε τοσο λιγες μερες...μετρω αντιστροφα κ πεθαινω στο γεγονος οτι θα τον ξαναδω σε πολυ καιρο απο τωρα..μπορει κ χρονια....τον αγαπαω οσο τιποτα αλλο και ειναι ο πιο σημαντικος ανθρωπος για μενα...