ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσες φορές να γράψω την ίδια εξομολογηση πια..αλλα ετσι για να ξέρετε τι αισθήματα κυκλοφορούν κι απόψε...Πονάω που δεν έγινε ποτε κατι παραπάνω μαζί μας...ημουν πολυ ντροπαλή και ήσουν πολυ ντροπαλός.. Έκλαψα και σήμερα για σένα που σε βλέπω πια μια φορά στα 5 χρόνια... Ποσο να περιμένω πια μήπως και έρθεις; εχω σαμποταρει την ευτυχία μου τόσες φορές για να ειμαι διαθέσιμη, εδώ για σένα.. Μήπως και σμίξουμε επιτέλους.. Μου είχες πει ότι δεν είχε έρθει η κατάλληλη στιγμή και ότι σίγουρα θα ερχόταν η μέρα που θα ηταν για μας... Αλλα εισαι ακομη άλλου... Και φοβάμαιοτι σε έχασα για πάντα... Μετα με πονάει η σκέψη ότι ίσως δεν ήμουν ποτε αρκετή για σένα.. Πάντα θα θυμάμαι το άσπρο λουλούδι που μου έδωσες όταν ήμασταν 10.. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και θυμάμαι τη μυρωδιά του.. Ίσως οι αληθινοί έρωτες ειναι οι ανεκπλήρωτοι.. Ίσως ο έρωτας μας μείνει για πάντα αγνός, αθώος όπως τοτε.. Θα πω ψέματα αν πω οτι μου φτάνει που ένιωσα μερικά φιλια σου αλλα αλήθεια ειναι τα ομορφότερα της ζωής μου... Άραγε ήρθε η ώρα να σε ξεγράψω; Διαφορετικά δε μπορώ να προχωρήσω παρακάτω..; Γιατί συμβαίνουν αυτά αφού υπήρχε έλξη, πάθος...;