ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιλάω με ένα παιδί 3 χρόνια μεγαλύτερο περίπου 2 μήνες μέσω ινστα. Από την αρχή της γνωριμίας ήταν πολύ εκδηλωτικός, του άρεσα από την αρχή εμφανισιακά, δεν ενέδωσα (ίσα, ίσα τον απέρριψα κι άσχημα κιόλας) και μετά με την επιμονή του και τον χαρακτήρα του κατάλαβα ότι όντως ταιριάζαμε πολύ, του εκδηλώθηκα και με τις μέρες όλο και περισσότερο και μετά κλασικά άρχισε να το παίζει πιο δύσκολος για να κολλήσω ακόμη περισσότερο μαζί του. Λόγω της στρατιωτικής του θητείας δεν καταφέραμε να βρεθούμε μέσα σε αυτούς τους μήνες και συνεχώς μου λέει ότι είναι παράξενη η φάση οικογενειακά, δεν έχει πολύ χρόνο γενικά (είπε θα μου μιλήσει κάποια στιγμή για αυτά στην τελευταία συνομιλία) και τώρα 2 μέρες με έχει στο αδιάβαστο, κάτι που μου έχει κακοφανεί πολύ, γιατί ούτε 5 λεπτά δε θα του έπαιρνε να μου πει κάτι. Δεν τον πιέζω, εγώ το μόνο που του ζήτησα είναι να τα πούμε έστω μια φορά κι από κοντά και μετά ό,τι βρέξει, ας κατεβάσει, καθώς οι συνομιλίες μας έχουν στασιμότητα και λέμε όλο τα ίδια και τα ίδια, λογικό να βαριέται κι αυτός κάποιες φορές όπως κι εγώ άλλωστε. Σκέφτομαι ότι στο προτελευταίο μήνυμα του μίλησα κάπως απότομα, αλλά δεν παίζει να τον πείραξε αυτό γιατί με έχει συνηθίσει έτσι (όχι ότι μιλάω απότομα, αλλά όταν κάνει συγκεκριμένα σχολιάκια ξέρει ότι τα παίρνω). Είμαι σχετικά ψύχραιμη, αλλά μάλλον δε βλέπω να προχωράει η φάση για δικούς του λόγους. Και ξέρετε κάτι ; Καλά να πάθω, έχω υπάρξει πολύ κακιά με τα αγόρια στα 21 που βρίσκομαι τώρα και μου αξίζει. Σας εκλιπαρώ, πείτε τις γνώμες σας για να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει, εμένα με έχει βαρέσει ο ενθουσιασμός κατακέφαλα και δε βλέπω καθαρά.