ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
3.3.2017 | 11:51

Αραγε η μανα αγαπαει??

Γεια σας!!Θα ηθελα την βοηθεια σας,να μου δωσετε μια γνωμη.Σημερα ξυπνησα σε μια αθλια κατασταση ιωση,πονοκεφαλος,αδυναμη και αλλα....απο την αλλη ειναι και ο μικρος αδερφος μου ετσι! Σε καποια φαση δεν αντεχα τους πονους και δακρυσα με βλεπει η μανα μου και μου λεει για να σου πω εσενα οι ανρθωποι σε τετοια κατασταση πανε και δουλευουνε,για αυτο το σπιτι το θελω λαμπικο οταν ερθω απο την δουλεια.Και της μιλησα αποτομα και της λεω παρατα με.Φευγοντας φιλησε τον μικρο αδερφο μου τον ρωτησε αν ποναει,αν ειναι καλα και εμενα ουτε να με φτυσει.Θελω να πω πως δεν ζηλευω τον αδερφο μου.Ο αδερφος μου ειναι η ζωη μου ολη.Η μανα μου με ενοχλει...γιατι εμενα να μου συμπεριφερθει ετσι? Και εγω ποναω ειμαι χαλια.Πως να την εξηγησω αυτη την συμπεριφορα της και δεν ειναι η μονη φορα που μου φερεται ετσι!!! Καθε φορα ο,τι κι αν γινει εγω φταιω,με βριζει σε καθε τι που κανω,δεν ειναι ποτε ευχαριστημενη και ενα σε αγαπω και ενα φιλι απο αυτην εχω καιρο να τα νιωσω.Κι εγω απο την αλλη της λεω συχνα πως την αγαπω και ας μου συμπεριφεται ετσι.....Δεν μπορω να καταλαβψ παιδι της ειμαι και εγω....η δημιουργια της...γτ να με πληγωνει ετσι? Πως μια μανα μπορει να μην αγαπαει το παιδι της? Να μην το συμπωνει? Θα ηθελα την γνωμη σας για αυτο το θεμα.Ειμαι κομη πιο χαλια απο εκεινη την στιγμη που μου μιλησε ετσι.
11
 
 
 
 
σχόλια
Παντως βγηκα στο συμπερασμα πως πρεπει να κανω υπομονη μεχρι να φυγω και να ζησω ανεξαρτητη! Και ευτυχως που εχωτον μπαμπα να με καταλαβαινει,να με ακουει,να με στυριζει!! Να ειστε καλα!!
Σας ευχαριστω παρα πολυ που με βοηθησατε! :) Ναι οντως και εκεινη το ιδιο προβλημα αντιεμτωπιζει εμ την μητερα της.Και πολλες φορες το συζηταει μαζι μου,λεγοντας πως η αδερφη της δεν φερεται καθολου καλα στην μανα μου και για εκεινη γινεται χαλι να την πατησει...μα ελα που τα ιδια κανει και σε εμενα!! Αλλα τη να συζητησω κι ολας μαζι τη; αφου δεν καταδεχεται τιποτα,καθε φορα που της λεω και του τυπου κοιτα μαμα εδω δεν συμπεριφερθηκες σωστα,εκεινη μου λεει τι μας λες μωρε θα μου δωσεις εσυ γνωμη.Γενικα δεν περνει τον κοπο να με ακουσει και θελει να περναει πιο πολυ το δικο της! Παντως αν κανω ποτε παιδια δεν περναει καθολου απο το μυαλο να μην τα αγαπαω το ιδιο!
Απο οτι κατάλαβα είσαι κορίτσι.Συνήθως στο σκληρό δίσκο των ανθρώπων είναι καταγεγραμένη η συμπεριφορά των δικών τους γονιών και δεν την αλλαζουν,μέχρι να την αναγνωρίσουν ως προβληματική και να μην την αναπαράγουν στις επόμενες γενιές.Η επικριτική στάση απέναντι στα κορίτσια ειδικά απο τον γονέα του ίδιου φύλου και λόγω ανταγωνιστικότητας είναι συχνότατη στην ελληνική κοινωνία λόγω νοοτροπίας και μη συνειδητοποίσης των παλαιότερων πως τα δεδομένα και οι ρόλοι έχουν πλέον τροποποιηθεί,δηλαδή πως η γυναίκα πρέπει να αναλάβει και να φροντίζει το νοικοκυριό, να μεγαλώσει παιδια κι αδέλφια κ.ο.κ .Κοινώς η μητέρα σου σου φέρεται έτσι επειδή της συμπεριφέρθηκαν κι εκείνης με τον ίδιο τρόπο,νομίζοντας πως έτσι θα σε διαπαιδαγωγήσει και θα σε σκληραγωγήσει.Ολοι οι άνθρωποι χρειαζόμαστε αγάπη και φροντίδα,προσπάθησε να εκλογικεύσεις καπως τη συμπεριφορά της και να μην στεναχωριέσαι οσο μπορείς.Μίλησε της και ανοιχτα,ίσως να συνειδητοποιήσει κι εκείνη το λάθος της!Οι άνθρωποι πολλες φορές εκφράζουμε την αγάπη μας λάθος απο άγνοια.Περαστικα και ταχεία αναρρωση!
Δεν έχει να κάνει με το οτι δεν νοιάζεται ή οτι δεν σε αγαπάει. Συνήθως οι γονείς και δε οι μητέρες έχουν μια αδυναμία στα μικρότερα παιδιά τους, ιδικά τα αγόρια. Έτσι πάει. Ενώ στα κορίτσια έχουν οι πατεράδες. Σε αγαπάει όπως αγαπάει κάθε μάνα το παιδί της. Οτι σου μιλάει άσχημα καμια φορά και σε κατηγορεί είναι κάτι που όλα τα μεγαλύτερα αδέρφια ζουν. Θυμάμαι και εγω πόσες φορές εχω κλάψει και έχω κατηγορηθεί για κάτι που έκανε ο μικρός μου αδερφός. Οσο για τα φιλιά που δεν σου δίνει η μανα σου, δεν ξέρω. Και σε εμένα έτσι είναι. Με φιλάει οταν εχει γίνει κάτι και μου λέει οτι με αγαπάει επίσης σπάνια. Δεν είναι αγάπη που έχεις την ανάγκη να το πεις στον αλλον, όπως πχ με το ταίρι σου, είναι αγαπη που υπάρχει εκει απο την ημερα που γεννήθηκες. Δεν χρειάζεται να το λεμε ολη την ωρα. Το ξέρουν και τα δύο πλευρές.Αφού εχεις πρόβλημα κατσε πες της το. Δεν νομιζω να μην σε ακουσει ... αλλωστε μητέρα ειναι
γιατι περιμένανε να κακοχαρακτηρισω την γυναίκα και δεν το έκανα.. όπως και η νανα... και μιας και συμφωνείς μαζι μου παρε και εσυ αρνητικές..
Βρε γλυκουλα μου, το πρόβλημα ειναι πως μάλλον η μαμά σου σε βλέπει σαν ενήλικη κ νιώθει πως δν χρειάζεται πια να σε αντιμετωπίζει σαν παιδί. Μάλλον η καθημερινότητα κ τα προβλήματα που περιλαμβάνει την εχει κάνει πιο σκληρή κ ίσως κάπου να χει ξεχάσει πως εισαι κ συ παιδί της κ έχεις ακόμη ανάγκη την αγάπη κ τη στοργή της. Μην απελπίζεσαι κ προσπάθησε μια μερα που θα τη βρεις στα καλα της να της μιλήσεις κ να της εξηγήσεις πως νιώθεις εσυ. Μην την κατηγορήσεις γτ μπορει να το πάρει στραβά, μιλά της ομως για τα δικά σου συναισθήματα. Κ βλέπεις.

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon