ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λάθος... εγώ... ίσως είμαι λάθος...ναι... ίσως με υπερεκτίμησα... ίσως δεν αρκεί η αγάπη για να φωτίσει και τις δικές μου μαύρες στιγμές...Ίσως... μα δεν έχει σημασία...Σήμερα με απογοήτευσα...κι ας μην το καταλαβαίνεις... Δεν έχει να κάνει με εσένα...Με εμένα έχει να κάνει... Μου αξίζουν καλύτερες συμπεριφορές... από εμένα προς εμένα την ίδια...Τα λάθη πληρώνονται... αυτό έχω μάθει... ονόμασε το λάθος και κάνε με να πληρώσω...ήδη το κάνεις εξάλλου...Μα ποτέ δεν θα καταλάβεις...πως είναι να είσαι εκείνη "με τον φανταστικό φίλο"...Ποτέ δεν θα νιώσεις το μαχαίρι να γυρνάει από δυο λόγια..."δεν θέλω να καταντήσω σαν εσένα, με τον φανταστικό φίλο"...Ακόμα και αυτό για εμένα ήταν τίποτα... λόγια... έγιναν όμως πια βαρίδια που με κρατάνε βυθισμένη...γιατί η απουσία σου τους δίνει ώθηση...Πόσο να αντισταθώ στα όχι σας? σε όλων τα όχι? πόσα ναι να πω για να τα καταφέρω?Κουράζεται η ψυχή ξέρεις...και παλεύει με πείσμα για την επόμενη μέρα...Γιατί αυτό είναι...κάθε μέρα μάχη... Και λες να μην μου έφταναν όλες οι άλλες μάχες που πρέπει να δίνω καθημερινά?Να πρέπει να μάχομαι και για εμάς? Δεν το είδες ποτέ? Η επέλεξες να μην το δεις?Ήθελα μια φορά να είσαι εδώ... χωρίς να το ζητήσω...Μία φορά...