ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...και δεν ξερω καν αν ερθει τελικα. Το εχω πια αφήσει στην τυχη. Κουραστηκα να περιμενω ομως. Θα ειναι παλι Μαρτης;Δεν ξερω τι αισθανεσαι, ποτε δεν εμαθα. Δεν ξερω αν θες να με δεις ξανα μπροστά σου. Θα ειναι ολα οπως πριν; Μπα, μάλλον χειροτερα. Και σιγουρα πρέπει να ευχομαι να μεινω εδω ή να παω καπου αλλου. Μα η μικρη αυτη, η μικρούτσικη ελπίδα που κοιμάται στην καρδια μου, αχ και να ξερες τι ζημια μου εχει κανει. Με σπρωχνει κοντα σου, περα απο καθε λογικη, παρα τα σημαδια. Και υπομενω τον πόνο...Με ξυπναει και με κοιμιζει με τη σκεψη σου. Και περιμενω το χρόνο...Και οι μέρες περνανε. Και οι μηνες το ιδιο. Και ζω για αυτή τη στιγμή, που οταν τη ζούσα δεν την εζησα.