Σίγουρο αυτό που βιώνεις δεν είναι ευχάριστο.Όμως όλοι λίγο πολύ βρισκόμαστε κάποια στιγμή να έχουμε προβλήματα που μοιάζουν δυσεπίλυτα και κάποια στιγμή τα ξεπερνάμε.'Εχουμε απίστευτη δύναμη μέσα μας που δεν μπορούμε να φανταστούμε,μέχρι να έρθει η στιγμή να το δείξουμε.Με υπομονή και χαλαρότητα θα την ξεπεράσεις αυτή τη φάση.Καλό θα είναι αρχικά να μιλήσεις σε κάποιο άτομο από το περιβάλλον σου που εμπιστεύεσαι(φίλη,ξαδέρφη ή ο,τιδήποτε),για να μη νιώθεις απομονωμένη.Επίσης μια καλή αρχή για να προσαρμόζεσαι σιγά σιγά με την ιδέα του ψυχολόγου,είναι να αρχίσεις να μιλάς από το τηλέφωνο(υπάρχουν πολλές δωρεάν δομές όπως το χαμόγελο του παιδιού),που προσφέρουν τέτοιου είδους υποστήριξη και σε πολύ καλό επίπεδο.Ελπίζω να πάνε όλα καλά.
9.6.2017 | 11:47
Άργησα να το καταλάβω
Με λενε Ελένη ειμαι 18 και πάσχω απο κοινωνική φοβία. Δεν εχω το κουράγιο να το πω στους γονείς μου, καθώς με θεωρούν ήδη χαζή για την έλλειψη αυτοπεποίθησης. "Μια τοσο όμορφη κοπελα σαν εσενα δεν γίνεται να μην εχει αυτοπεποίθηση" Αν τους πω κι αυτο, θα με θεωρήσουν ακομα πιο χαζή και δεν θα με καταλάβουν. Τους ξερω καλα και ξερω ακριβώς ποια θα ειναι η αντίδραση τους. Εχω διαβάσει διαφορά άρθρα για αντιμετώπιση που φυσικά προτείνουν ψυχολόγο. Αυτο κι αν μου φαινεται ανέφικτο. Πως θα πω σε εναν ξένο οτι φοβάμαι τους ξένους; (Και οχι μόνο) και μόνο που το σκέφτομαι αγχωνομαι. Πρεπει να βρω κάποια λύση και πρεπει να τη βρω άμεσα. Δεν παει αλλο. Εχω φτάσει να μισώ τον εαυτό μου.
2
