26.6.2015 | 19:12
Αρωματικό τσάι Vol3
Σιχαίνομαι τις Δευτέρες και τις Παρασκευές.Είναι όλα τόσο διαφορετικά από την τελευταία φορά που έγραψα εδώ.Το σπίτι, γέμισε με ένα σκύλο.. Είναι όμορφο να έχεις κάποιον/κάτι να σε περιμένει. Να κάνει χαρούλες όταν σε βλέπει..Η δουλειά εντάξει, όλα εντάξει δλδ εκτός από ένα..Πως να βοηθήσεις την αδερφή/κολλητή σου όταν και εσύ δε πατάς καλά στα πόδια σου; Τί να πεις για παρηγόρια όταν η φάση σας βρίσκει όλες άσχημα; Υπάρχουν φορές που κρύβομαι από τη συνομιλία, μήπως και δε κλάψω μπροστά τους. Θα ήθελα πολύ να βάλω τα κλάμματα και να τις πω.. Δε πειράζει ρε φίλη, θα πεθάνει.. αλλά θα έχουμε η μία την άλλη..Ρωτάω χαζά πράγματα, που φέρουν μέσα τους ένα ποσοστό ελπίδας, ενώ και εγώ το βλέπω πως όλα είναι μαύρα. Ξέρω πως μεταξύ τους τα συζητάνε καλύτερα.. Γι αυτό σωπαίνω..Δεν έχω λογική, έχω μόνο συναισθήματα.Αυτά τώρα θα τη λυγίσουν..Μακάρι να μπορούσα να πάρω πάνω μου τις αρρώστιες όλων των ανθρώπων..Τελείωσε το τσιγάρο μου..Μια γουλιά τσάι.. τελευταία και σηκώνομαι..https://www.youtube.com/watch?v=Jne9t8sHpUc