ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι εδω και 9 περιπου μηνες με ενα τυπο, 24 εγω 35 αυτος, και νομιζω οτι δεν ειναι καλα τα πραγματα.Αρχικα ταιριαξαμε απιστευτα, ηταν σαν να βρηκαμε και οι δυο το αλλο μας μισο, και με στηριξε οσο κανεις να αφησω τις δουλειες του ποδαριου που εκανα κ να ξαναγυρισω να τελειωσω τη σχολη μου. Αυτος μενει επαρχεια ,οπου εχει σπιτι και κουτσα στραβα κινουμενη επιχειρηση, και απ την αρχη ειχε χαζοψαξει για δουλεια εδω στον τομεα του αλλα οχι με ζηλο, γιατι ηξερε οτι αν δεν ηταν καλα τα λεφτα (συνηθως πλεον δεν ειναι) θα ταν πολυ ασυμφορη κινηση. Εγω γυρισα Αθηνα, αρχισα να δουλευω παραλληλα πριν αρχισει η σχολη,ερχοταν βρισκομασταν κι ολα παρα τις εντασεις σχετικα καλα. Καπου εδω να πω οτι οταν ξεκινησε το μεταξυ μας αυτος ειχε σχεση εξ αποστασεως με μια μεγαλυτερη του και αρκετα ευσωμη τυπισσα , που ειχε παψει να τον ελκυει σεξουαλικα αλλα θεωρουσε οτι θα ταν πολυ επιφανειακο να μην τη στηριζει εφοσον του φερθηκε αψογα κλπ κλπ. καθως προχωραει η σχεση ο Δ. γινεται ολο και πιο επεμβατικος-προστατευτικος προς εμενα, λεει μεγαλα λογια -εξομολογησεις- ,ξεκαθαρισμα οτι ειμαστε σε αποκλειστικη σχεση,με γνωριζει σαν κοπελα του σε ολους ακομα και στην οικογενεια αλλα εξακολουθει εν γνωση μου να εχει καθημερινη επικοινωνια με την τυπισσα,γιατι δεν θελει να την πληγωσει, και οποτε πιεζω για το θεμα καταληγουμε σε ομηρικους καυγαδες κ κλαματα απο μερους του. Εγω αφηνω τη δουλεια γιατι ηταν πολλες ωρες για να συνδυαστει με τη σχολη, αλλα συνειδητοποιω οτι εκει που ειχα κυκλο και καθημερινοτητα πεφτω στο απολυτο κενο, κι επειδη εχω μεγαλα θεματα αυτοεκτιμισης -καταθλιψης κλπ,εκει που ειχα πεισει τον εαυτο μου κανα δυο χρονια δουλειας οτι ειμαι ενας κοινωνικα επαρκης ανθρωπος με γεματη καθημερινοτητα,κυκλο κτλπ φτανω διαρκως σ ενα σημειο που παω κι ερχομαι στην σχολη σε εντελως αχρηστες παρακολουθησεις ανεβασμενες αυτολεξι στο ιντερνετ,και επιπλεον δεν ξερω κανεναν κ πεφτω σε καταθλιψαρες. Πηρα λοιπον την πρωτοβουλια να ξαναψαξω για δουλεια αντι να μοναζω κ να παθαινω αυπνιες κ να χανω μερες ολοκληρες,κ οντως κατι βρηκα αλλα οταν το ανεφερα σ αυτον (ακομα και οι δικοι μου ηταν σε φαση,αν μπορεις κ να περνας μαθηματα ,καλο θα σου κανει) εφαγα το βρισιμο του αιωνα,ακουσα οτι αυτος ονειρευεται το κοινο μας μελλον κι εγω κανω οτι να ναι,(πολυ χαλαρα κ θεωρητικα εφοσον παρω εγω πτυχιο θα μπορουσαμε αν δεν τον εχω σφαξει ως τοτε ν παμε κ οι δυο εξω ) οτι θα πρεπε ν μεινει με την αλλη που εχει το πακετο και ξερει κ απο μαρκετινγκ για να ναι συνεργατες,και οτι η δουλεια σαν μεσο χαρτζηλικου για να παρω ενα ρουχο εξτρα χωρις να με τρων οι τυψεις+φορεας κοινωνικοποιησης ειναι τροπος αυτοναρκωσης,κ εγω προφανως πρεπει ν βγαλω 50 μαθηματα το συντομοτερο, ζωντας σαν ταοιστης μοναχος τα οχι κ τοσο νεα νιατα μου (κοντευω 25) για να χουμε κοινο μελλον στο εξωτερικο (εχει χρεωκοπησει στην Ελλαδα γ αυτο καιγεται τοσο) οπου ονειρευεται να στησουμε κατι σαν επιχειρηση αυτος εγω αλλα να βοηθαει και η πρωην που δεν ξερει οτι δεν ειναι πρωην. Ειμαι ΕΓΩΙΣΤΡΙΑ και τρελη εγω η κατι αλλο συμβαινει?αν το χασατε με το στορυ κατανοω απολυτα