ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι το άρθρο που ποινικοποιεί την κακόβουλη βλασφημία, και επί του οποίου στηρίχτηκε η δίωξη του 27 Ευβοιώτη που κοροΐδευε το γέροντα Παΐσιο (φημισμένο Αγιορείτη μοναχό που έφυγε από τη ζωή το 1994, και βιβλία του οποίου κυκλοφορούνε σε περίπτερα μέσω εφημερίδων, δίπλα σε περιοδικά ποικίλης ύλης...).Το αιτιολογικό στο οποίο στηρίχτηκε ο νόμος -έχω μποροστά μου το βιβλίο του Βαβαρέτου "Ποινικός Κώδικας" , αναφέρει πως σκοπός του νόμου, δεν είναι η επίλυση των θρησκευτικών προβληματισμών, μα η τιμωρία πράξης που προσβάλλει το θρησκευτικό αίσθημα και διαταράσσει την κοινωνική ειρήνη. Ξέρω πως υπάρχουν διαφορετικές γνώμες επί του αν πρέπει να καταργηθεί ο νόμος ή όχι. Θυμάμαι πως την περασμένη εβδομάδα, είχα διαβάσει στη Lifo,πως ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τατσόπουλος είχε ζητήσει την κατάργηση του νόμου.Τότε το αίτημά του θεωρήθηκε άκαιρο, εκτός τόπου και χρόνου. Να που έγινε επίκαιρο. Πιστεύω πως η ελευθερία έκφρασης, όπως και κάθε μορφή ελευθερίας, δεν είναι απεριόριστη. Επιπλέον, θεωρώ σημαντικό αγαθό την κοινωνική ειρήνη, ξέρω ανθρώπους που έμαθαν για τη σελίδα και προσβλήθηκαν! Αν και το αιτιολογικό του νομου αναφέρει ότι για την τιμωρία του εγκλήματος είναι αδιάφορο αν σκανδαλίστηκαν αυτοί στην αντίληψη των οποίων υπέπεσε η βλασφημία. Ενδιαφέρον έχει και το άρθρο 196 που τιμωρεί με φυλάκιση μέχρι τριών ετών -βαρύτερη ποινή- τους θρησκευτικούς λειτουργούς που κατά την άσκηση του έργου τους "διεγείρουν τους πολίτες σε εχθροπάθεια κατά της πολιτειακής εξουσίας ή εναντίον αλλήλων". Να πω και το τελευταίο. Κακός ο νόμος (ας πούμε), μα εφόσον υπάρχει, ο νέος έπρεπε να διωχθεί και πρέπει να τιμωρηθεί. Όταν η πολιτεία αποφασίσει πως ο νόμος πρεπει να καταργηθεί, τότε η συγκεκριμένη πράξη δε θα επισύρει κυρώσεις.