ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 29 και εκείνη 27.Είμαστε μαζί 3 χρόνια .Από την αρχή της σχέσης μας ήμουν πολύ δοτικός και καλός μαζί της...Τη φρόντιζα και την εκτιμούσα.Την αγάπησα πολύ..Το ζήτημα είναι ότι είχε ξεσπάσματα συμπεριφοράς .όποτε είχα διαφορετική γνώμη από τη δικιά της πάντα τσακωνόμασταν αντί να βρίσκουμε από κοινού μία λύση. Ακόμα χειρότερα πολλές φορές με μείωνε προσπαθώντας να μου τονίσει τ αρνητικά μου για να νιώθει καλύτερα.Ποτέ μου δε μπόρεσα να το δικαιολογήσω. Επιπλέον όταν θύμωνε πράγμα πολύ συχνό έβριζε κάτι που μ έκανε να πέφτει πολύ στα μάτια μου...Ένιωθα ότι ήταν σαν βόμβα έτοιμη να εκραγεί.Ειδικά στις μέρες της περιόδου γινόταν χαμός..Ήθελα να ρωτήσω..έχετε γνωρίσει τέτοια άτομα γιατί μετά από κάποια στιγμή αρχίζεις και χάνεις τον εαυτό σου...Είμαι άτομο πολύ ήρεμο και της συζήτησης...Γιατί να ανέχομαι τέτοια συμπεριφορά.Πώς γίνεται να λέει κάποιος ότι σ αγαπάει και να σε βρίζει και μετά από 10 λεπτά να σε φιλάει και όλα μέλι γάλα ?..κατάθλιψη η θέμα χαρακτήρα?