ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πήγα σε γάμο πρόσφατα, έβγαλα στην τουαλέτα το δαχτυλίδι που φορούσα για να πλύνω τα χέρια μου (faux, αλλά είχε συναισθηματική αξία), φόρεσα κραγιόν και ξέχασα το δαχτυλίδι, εκεί μέσα στο καλαθάκι που το είχα αφήσει. Επέστρεψα μετά από πολλή ώρα, όταν συνειδητοποίησα πως το είχα ξεχάσει και το δαχτυλίδι είχε κάνει φτερά. Τι κι αν ρώτησα, τι κι αν έψαξα κάποια το είχε πάρει. Δεν ήταν κάποιος από το προσωπικό αυτός που το πήρε και κόβω το χέρι μου, ήταν κάποια καλεσμένη. Είμαστε γύφτοι! Δεν ήθελα να χαλάσω το γάμο, αλλά σε περίπτωση που ήταν αξίας θα είχα βγει στο μικρόφωνο και θα είχα ζητήσει όποιος το πήρε να το επιστρέψει. Αν ήταν ενήλικας ντροπή της, αν ήταν μικρό παιδί όφειλε ο γονέας όταν το έβλεπε, να το επιστρέψει ώστε να το παραλάβει όποια το έχασε.Η γυφτιά μας φαίνεται και από αλλού! Από την περιβαλλοντική μας συνείδηση που είναι ανύπαρκτη και βανδαλίζουμε την ομορφιά που υπάρχει γύρω μας (από το μικρό σκουπιδάκι που πετάμε στο δρόμο, μέχρι τα γκράφιτι -ο θεός να τα κάνει- που "κοσμούν" τα αρχαία μνημεία), μέχρι την αδιαφορία μας για το συνάνθρωπο (περπατάμε και καταλαμβάνουμε με την παρέα μας όλο το πεζοδρόμιο, πέφτουμε πάνω στον περαστικό ή τον αναγκάζουμε να κατέβει κάτω από το πεζοδρόμιο γιατί δεν μπορούμε να του αφήσουμε λίγο χώρο).Τα είπα και εκτονώθηκα! Αν θέλετε να προσθέσετε και κάτι άλλο, είναι ευπρόσδεκτο!