6.12.2013 | 23:35
άσχημη...
διαπίστωση για τον εαυτό μου οτι μου συμβαίνει κάτι καλό και δεν το νιώθω να με χαροποιεί αλλά να με τρομάζει..οτι έγινε, οτι ήρθε αυτό που περίμενα..κ αντί να χαρώ όπως όλοι γύρω μου, ζήτησα χρόνο να το σκεφτώ και όλο.."μη το πολυ λέτε, δεν ξερω ακομα, θέλω να το σκεφτώ"...που είναι τώρα το θάρρος μου? πού είναι η χαρά? τόσο καιρο ευχομουνα γι αυτο! Νομίζω οτι με δερνει η αναισθησια πλέον, καθε συναισθημα για μενα ειναι πλέον πιο φλάτ. Πόσο φοβισμένη έγινα στην ανάγκη μου να επιβιώσω..πραγματικά να επιβιώσω εγώ και να βοηθήσω να σταθούνε κ οι γονείς μου στα πόδια τους... Μάθημα είναι όλα στη ζωή αλ...λά κ κάτι χάνεις. Εγώ εχασα την ελπίδα κ τώρα ερχεται η ευκαιρια σαν να με κοροϊδεύει όμως τη νοιωθω. Ειμαι τελείως χαμενη σήμερα.