ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμάσαι;Μου είχες υποσχεθεί ένα ηλιοβασίλεμα...Ο καιρός πέρασε, εμείς αλλάξαμε, χαθήκαμε και μαζί χάθηκαν και όλες οι υποσχέσεις...Όχι, πλέον δεν μου λείπεις, αλλά νιώθω ότι γενικά κάτι λείπει... από τα κουραστικά οκτάωρα της δουλειάς, από τις βαρετές διαλέξεις της σχολής, από τους φίλους και τους γνωστούς που προσπαθούν, αλλά πάλι κάτι πάντα θα γίνεται λάθος, από τον χρόνο που τρέχει και εγώ προσπαθώ σαν τρελή να προφτάσω..."Να γεμίσουμε την λύπη, από εκείνο που μας λείπει" έγραφε κάποτε ο Ελύτης. Αχ και να ξέραμε όμως... Θυμάσαι; Με είχες ρωτήσει τι φοβάμαι...Εμάς φοβάμαι και τις φοβίες μας. Εμάς και τους εγωισμούς μας.Και να'μαι εδώ να ψάχνω το όνειρο στην Αθήνα του Χατζιδάκι, ταξιδεύοντας με το βλέμμα ενός περαστικού, με την μυρωδιά των παλιών βιβλίων ή με κάποια μουσική...Και να'μαι εδώ να χάνω το όνειρο στην Αθήνα.Και να καταλήγω να γράφω σε μια στήλη, ζαλίζοντας με τις ασυναρτησίες μου άγνωστους ανώνυμους.Και όμως βλέπω ότι υπάρχουν και άλλοι σαν και εμάς..Πώς έγινε έτσι η ζωή μας γαμώτο;