ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειχα ακουσει γι'αυτες. ηξερα πως υπαρχουν. για την ακριβεια ειχα μια μεσα στο σπιτι μου. οχι ακομα τη δικη μου μα της μανας μου. ενα πραγμα μου ελεγε η καημενη καθως μεγαλωνα, "ευχη και καταρα σου δινω να μη μεινεις ποτε με πεθερα στο ιδιο σπιτι". δυστυχως η ευτυχως δε προλαβα ακομα να μπω στην διαδικασια να το σκεφτω αυτο το βημα. με τον φιλο μου ειμαστε 6 χρονια μαζι κ τον τελευταιο καιρο αποφασισαμε να το σοβαρεψουμε. τα διαφορα δυσαρεστα γεγονοτα ομως δε μας αφησαν(κυριως θανατοι πολυ συγκενικων προσωπων). οι γονεις του με τους γονεις μου ειχαν ανεκαθεν αριστες σχεσεις, με μια εξαιρεση βεβαια τη μανα του, για την οποια ειχα ενημερωσει την δικη μου μανα πως ειναι λιγο "με τα φεγγαρια της" που λεμε εμεις. απλα χρειαζοταν μια πιο ειδικη-ιδιαιτερη μεταχειρηση. (να μην της φερνουμε και πολυ αντιρηση βρε παιδι μου γιατι αρπαζεται με το παραμικρο!) μετα απο ενα πολυ δυσαρεστο γεγονος(θανατος πολυ αγαπημενου προσωπου) εγινε το κακο. ξεσπασε στα ξαφνικα! ουσιαστικα εδιωξε τη μανα μου απο το σπιτι της, μιλησε με πολυ ασχημους χαρακτηρισμους για μενα κ τα αδερφια μου, μα το θεμα ειναι οτι εβρισε το ιδιο της το παιδι! πειτε μου τωρα εσεις, πως να φερθω εγω; πως να την αντιμετωπισω; εχει περασει μια εβδομαδα κ αποφευγουμε καθε επαφη η μια με την αλλη. ο φιλος μου στεναχωριεται απιστευτα γιατι χωρις να το θελει μπηκε στη μεση. α, και φυσικα 2 παρατηρησεις μην ξεχασω! 1. ο φιλος μου δεν ηταν μπροστα οταν εγιναν αυτα, ουτε κ εγω μα μου τα ειπε η μητερα μου με ολες τις λεπτομερειες. παλεψα πολυ μεσα μου για το αν θα επρεπε να τα πω η οχι κ τελικα του τα ειπα. η "κυρια" δεν του ειχε πει τιποτα κ το επαιζε αθωα περιστερα! 2. η μανα του ειχε παντα πολυ κακιες σχεσεις με την πεθερα της αλλα προσπαθουσε συνεχως να με πεισει πως αυτη δε θα κανει τα ιδια με τη δικη της νυφη! εγω τωρα γιατι νομιζω πως ολα ειναι φαυλος κυκλος και δε θα γλιτωσουμε ποτε απο τα ξεσπασματα της;